pssst delenn, ik heb de oplossing voor het probleem

als te weinig bloed heeft begin je gewoon net zolang te amputeren totdat resterende bloed voorzienend is.... hoe minder lichaamsdelen waar bloed naar toe moed hoe minder bloed je nodig hebt...

@ heraux: verwerp je darwinisme of de manier waarop de meeste mensen Darwins conclusies interpreteren?

Deze informatie over bloedtransfusies heb ik in 2004 gekregen. Het was een uitgetypte lezing.
Mijn excuses voor eventuele typefouten. Ik citeer:

“Bloed bestaat primair uit eiwitten. Als je je voedt met eiwitten, worden die door je lever omgevormd tot eiwitten die bruikbaar zijn voor de mens.
Ieder mens heeft een eigen vorm van eiwit. Het eiwitspectrum of het eiwitmozaïek in het bloed is van ieder mens uniek, even uniek als een vingerafdruk. Dat heeft te maken met bepaalde antistoffen, die een beetje lijken op de rhesusfactor. Zo heeft het bloed verschillende van die zgn. antigenen, tegenlichamen, vijandige stoffen. En die kunnen in miljarden verschillende combinaties voorkomen.
Dat is ons persoonlijke beeld van het bloed en de lever zorgt er voor dat alles wat wij opnemen in overeenstemming wordt gebracht met dat persoonlijke bloedbeeld zodat wij het kunnen gebruiken.
Maar het bloed bij een infusie wordt direct in de vaten ingebracht. Men gaat dus buiten de lever om. Dus wat gaat het lichaam doen?
Dat gaat zeggen: “Breek af die handel want het is lichaamsvijandig; het is lichaamsvreemd eiwit. Het hoort niet bij mij en ik wil het niet.”
Dat is de reden dat iemand die operatiebloed weigert, de dag daarna uitgevloerd is maar twee dagen later overeind zit. En dat degene die bloed heeft gekregen, direct na de operatie overeind zit en twee dagen daarna plat ligt.
En als dan degene die bloed heeft geweigerd, na een week naar huis mag, mag die ander nog een week in het ziekenhuis blijven om te vechten tegen dat vreemde bloed en om bij te komen. Medici weten dit.
In ons bloed zitten bv. erytrocyten, rode bloedlichaampjes die dus worden aangevreten en afgebroken. Waarom geeft men ook alweer bloed? O.a. vanwege de rode bloedlichaampjes want men wil dat de zuurstof wordt getransporteerd en dat gebeurt via die rode bloedlichaampjes.
Dus hetgeen men geeft, wordt onmiddellijk aangevallen door het lichaam en afgebroken wanneer wij lichaamsvreemd bloed tot ons nemen.
Als je hier goed over nadenkt, vraag je je af waarom men nog steeds bloed toedient.
De lymfocyten, wezenlijk voor onze afweer, het leger dat alle ziektekiemen aanpakt, hebben wij hard nodig maar ook zij worden aangevallen door vreemd bloed. Ook zij gaan te gronde aan een bloedtransfusie.
De trombocyten… Tja, wat is het argument voor bloedtransfusies? De bloedingen…
Men wil die niet; men wil geen bloedverlies… Dus er wordt maar weer bijgepompt. Dweilen met de kraan open…
In al het toegediende bloed is geen enkele werkzame trombocyt aanwezig.
En de trombocyt is de stollingsfactor, hetgeen je het meest nodig hebt. Je wilt nl. dat het bloed stolt.
Waarom zit er geen werkzame trombocyt in het toegediende bloed? Omdat bloed niet zomaar bewaard kan worden, Dan stolt het want dat doen nl. die trombocyten. Dus wat doet men?
Men voegt natriumcitraat toe.
Dat natriumcitraat zorgt ervoor dat alle trombocyten worden vernietigd.
Nu kan men het bloed bewaren omdat het op deze wijze niet meer stolt.
Na het ontvangen van donorbloed, vernietigt dit tot 70 % van de eigen trombocyten, die je nog had… vanwege het natriumcitraat dat je eveneens in je lichaam krijgt.
Dus hetgeen je het meest nodig hebt, het stoppen van de bloeding, wordt verhinderd door een bloedtransfusie.
Door de afbraak van trombocyten, bloedplaatjes, ontstaat fibrinolyse.
Door het uiteen vallen van die bloedplaatjes ontstaat een geleiachtige substantie die zich een weg baant door de bloedbaan en die bepaalde cellen omsluit. O.a cellen die chromosomaal afwijken van normale cellen. Kankercellen dus.
Kankercellen ontstaan bij iedereen, dat is niet verontrustend omdat we een mooi systeem hebben dat ons hiertegen beschermt.
Macrofagen omsluiten zo’n veranderde cel en maken deze onschadelijk.
De hierboven genoemde geleiachtige substantie gaat rond de gemuteerde kwaadaardige cel zitten zodat de macrofagen er niet meer bij kunnen.
De kwaadaardige cel kan zich nu vrij ontwikkelen.
Door één enkele bloedtransfusie zou dus leukemie kunnen ontstaan.
Sommige artsen zeggen: “Bloedtransfusie is een misdaad. Het is een aangrijping van de integriteit van jou als mens en het zou strafbaar gesteld moeten worden.”
We hebben het hierbij nog niet eens over hepatitis B, hepatitis C en AIDS.
Wat betreft AIDS: er bestaat geen AIDS test; er is slechts een HIV test beschikbaar.
Een HIV test is de reactie op AIDS.
In ieder geval is elke met AIDS besmette bloeddonor tussen de besmetting en acht weken daarna (soms nog veel langer), besmettelijk voor anderen.
Iedereen die in die periode bloed afstaat, kan met AIDS besmet bloed doorgeven.
In Beieren vroeg een lijkbleke trillende arts aan een seroloog: “Hoe veilig is het bloed dat wij toedienen eigenlijk? Tijdens het toedienen van bloed heb ik mezelf geprikt met de naald en nu ben ik als de dood dat ik AIDS heb.”
Liters bloed geven artsen aan anderen maar zelf zijn ze bang voor één enkele druppel ervan…
Er zijn meer dan 400 antigenen bekend, die het bloed tot iets persoonlijks maken, iets dat niet past bij het lichaam van een ander.
Als artsen je bloed willen geven, moeten zij eigenlijk een aantal tests met dat bloed uitvoeren, die alle 400 antigenen eruit haalt.
Na 24 uur en na veel onkosten moeten zij dan concluderen: “Onbruikbaar, afvoeren dat bloed.”
Ze voeren echter slechts vijf tests uit terwijl er ruim 400 gedaan zouden moeten worden.
Als er bloed wordt toegediend, gaat het de medische wereld maar om één ding: zuurstof- en evt. CO2 transport.
Zuurstof is gebonden aan hemoglobine, een stof die in rode bloedlichaampjes voorkomt.
Als donorbloed wordt afgenomen, mag het, op enkele uitzonderingen na, niet binnen drie dagen aan een patiënt worden toegediend. Dit heeft te maken met een bepaald virus dat syfilis veroorzaakt en dat wordt gedood wanneer het bloed drie dagen in de koelkast wordt bewaard.
Na drie dagen is echter de zuurstof transportcapaciteit van het bloed gereduceerd tot nul.
Het nut van bloed is volumevergroting.
Bloed toedienen is een miljardenonderneming; er wordt gigantisch aan verdiend.
Het lichaam heeft van nul tot de hoeveelheid bloed die nodig is om te overleven, vier uur nodig.
Men kan 72 uur leven op Fluosol, ‘kunstbloed’.
Het is wat duurder dan gewoon bloed, maar het heeft geen bijwerkingen.
Naar verhouding is het waarschijnlijk zelfs goedkoper dan gewoon bloed.”

Onderstaand lijstje kreeg ik in 1991. Ik heb ook nog ergens wat ‘modernere’ informatie m.b.t. ‘alternatieven’ op papier staan maar die heb ik nog niet kunnen vinden.

Het voorkomen en beperken van bloedingen zonder bloedtransfusie

1. Chirurgische middelen:
a. Elektrocauterisatie
b. Laserchirurgie
c. Coagulatie d.m.v. een argonlaser
d. Radiochirurgie d.m.v. gammastralen

2. Technieken en middelen om inwendige bloedingen te lokaliseren en tot staan te brengen:
a. Endoscopie om plaats van inwendige bloeding vast te stellen
b. Flexibele afzuig- en coagulatie-elektrode
c. Arteriële embolisatie
d. Beperkte verlaging van de bloeddruk (totdat de bloeding tot staan kan worden gebracht)
e. Hechtmiddelen

3. Operatie- en anesthesietechnieken:
a. Hypotensieve anesthesie (bloeddrukverlaging)
b. Hypothermie (verlaging van de lichaamstemperatuur)
c. Intraoperatieve hemodilutie
d. Intraoperatieve “blood salvage”-apparatuur, bijv. de “cell-saver”
e. Uiterst nauwgezette hemostase en operatietechniek
f. Uitbreiding van operatieteam om operatieduur te beperken

4. Bewakingsapparatuur:
a. Transcutane zuurstofmonitor
b. Oximeter

5. Plasma-aanvullende vloeistoffen:
a. Kristalloïden
b. Colloïden

6. Chemische bloedstelpende middelen:
a. Avitene
b. Gelfoam
c. Oxycel
d. Surgicel
e. Vele andere

7. Therapieën bij laag hemoglobinegehalte:
a. Zuurstof
b. Hyperbare zuurstofkamer
c. IJzerdextran
d. Foliumzuur
e. Erytropoëtine- stimuleert beenmerg tot bloedvorming
f. Anabole steroïden
g. Intramusculaire injectie met vitamine B12
h. Vitamine C
i. Vitamine E (speciaal bij pasgeborenen)

8. Uitwendige maatregelen:
a. Bij bloeding:
(1) Lokale druk
(2) IJspakking
(3) Verandering van lichaamspositie (bijv. verwonde ledematen hoger leggen om bloeding
te vertragen
b. Bij shock:
(1) Tourniquet aanleggen aan benen
(2) Anti-shockbroek (Wat is dat nou weer? )
(3) Beide benen hoger leggen om bloeddruk op peil te houden

9. Medicamenten voor patiënten met bloedafwijkingen:
a. DDAVP, desmopressine
b. Epsilon-aminocapronzuur
c. Vitamine K
d. Flavonoïden
e. Carbazochroomsalicylaat
f. Traexaminezuur
g. Danazol

10. Andere punten:
a. Een matige daling van de bloeddruk tot ongeveer 90-100 mm Hg kan beëindigen van bloeding door natuurlijke bloedstolling bevorderen bij een doorgesneden slagader
b. De regel dat 10 g hemoglobine het minimum is voor chirurgie mist deugdelijke wetenschappelijke ondersteuning
c. Patiënten met hemoglobine van slechts 1,8 hebben operatie overleefd
d. Daling van de hemoglobine leidt tot vermindering van de viscositeit van het bloed. Daardoor vermindert dan weer de belasting van het hart en verbetert de doorstroming en oxygenatie van de weefsels

Alvast een kleine reactie op het eerste puntje: bij mijn weten wordt tegenwoordig nog maar zelden "volledig" bloed toegediend, maar enkel de fracties die men nodig heeft bv. rode bloedcellen, witte bloedcellen enz, waardoor andere bloedcellen geen problemen ondervinden. Wat je zegt over Fluosol: wegens opslag- en productieproblemen, alsook problemen ivm het immuunsysteem, is dit uit productie genomen. Vandaag de dag is Fluosol dus niet meer beschikbaar. Verdere reacties laat ik voorlopig over aan de professionals, want mijn kennis van geneeskunde is beperkt. Alvast ten zeerste bedankt voor de informatie Tis, ik wil niet weten hoeveel typwerk je hiermee hebt gehad

Ja, het was een hele klus, SillieWillie!
Wat beteft die Fluosol: ik had al gezien dat het niet meer wordt gebruikt maar het stond nu eenmaal in die lezing.
Onderstaande informatie heb ik even gekopieerd en geplakt; ging een stuk sneller!

Bloedvrije geneeskunde en chirurgie
Enkele methoden (januari 2000)

Vloeistoffen:
Ringers lactaat, dextran, hydroxyethylzetmeel en andere vloeistoffen worden gebruikt om het bloedvolume te handhaven en hypovolemische shock te voorkomen. Sommige vloeistoffen die nu worden getest, zijn in staat zuurstof te transporteren.

Medicamenten:
Via genetische manipulatie verkregen eiwitten kunnen de aanmaak stimuleren van rode bloedcellen (erytropoëtine), bloedplaatjes (interleukine-11) en diverse witte bloedcellen (GM-CSF, G-CSF). Andere medicamenten zorgen voor een aanzienlijke beperking van bloedverlies tijdens operaties (aprotinine, antifibrinolytica) of helpen acute bloedingen te beperken (desmopressine).

Biologische hemostatica:
Verbandgaas met collageen en cellulose kan rechtstreeks worden aangebracht om het bloeden te stoppen. Fibrinelijmen en -dichtmiddelen kunnen een punctiewond afsluiten of grote oppervlakken bloedend weefsel bedekken.

Bloed terugwinnen:
Met speciale apparatuur wordt bloed dat bij een operatie of trauma verloren gaat, teruggewonnen. Het bloed wordt gereinigd en kan in een gesloten circuit in de patiënt worden teruggebracht. In extreme gevallen kunnen met gebruikmaking van zo’n systeem liters bloed worden teruggewonnen.

Operatietechnieken:
Grondige planning vooraf, alsook het consulteren van ervaren clinici, helpt het chirurgische team complicaties te vermijden. Prompt handelen om bloedingen te stoppen, is essentieel. Uitstel van meer dan 24 uur kan de mortaliteit sterk doen stijgen. Grote ingrepen verdelen in enkele kleinere vermindert het totale bloedverlies.

Chirurgische instrumenten:
Er zijn instrumenten die de bloedvaten doorsnijden en gelijktijdig dichten. Andere instrumenten kunnen bloedingen van grote weefseloppervlakken stoppen. Met laparoscopische en minimaal invasieve instrumenten kunnen ingrepen worden verricht zonder het bloedverlies dat met grote incisies gepaard gaat.

Ik denk zelf dat het wel mogelijk is het bloed aan te bieden in een vorm die minder gevaarlijker is. Dat natriumcitraat kan men ook weer binden en uitfilteren als het neerslaat.

en ander gebruik je toch gewoon ketchup... in films kan het ook doorgaan voor echt bloed...

dan zit je wel behoorlijk in de tomaten-puree

Kan niet zeggen : als het maar Heinz is, want da's ketchup.