Naar aanleiding van de kritiek op de politie bij het zoeken naar Milly, dat er direct speurhonden ingezet hadden moeten worden.... en waarbij de politie stelt dat ze alles volgens protocol gedaan heeft en dan komen honden pas veel later aan de beurt . .

Vraag ik: zijn wij een protocol land aan het worden?

Als je hier ten lande het protocol volgt en er vallen 10 doden lijkt er niets aan de hand, je hebt het protocol gevolgd en je zit dus goed. Het is wel erg, maar er kan niemand schuldig verklaard worden, het protocol is immers gehandhaafd?

Ga je tegen het protocol in en je red 9 mensen, dan wordt je afgemaakt want je hebt het protocol niet gevolgd en er is een dode gevallen. Dat die negen anderen gered zijn daardoor is niet te bewijzen en kijken we dus niet naar

Beetje extreem gesteld voorbeeld, maar helaas lijkt onze maatschappij wel zo aan het worden. Protocollen voor alles want ieder foutje waarbij men kan aantonen dat je buiten het protocol bent gegaan wordt zwaar bestraft. Waarbij je voor baan etc moet vrezen en ook gerechtelijke vervolging zeer denkbaar is.

En dus durven veel mensen niet meer af te wijken, "goed" zitten gaat voor en vooral geen eigen initiatief of op gevoel/gezond verstand afgaan.

En vandaar die vraag: zijn wij een protocol land aan het worden? Of zijn we het eigenlijk al?

Daarbij is het zelfs óók altijd zo dat als de protocollen nergens staan opgeschreven, de hoogst geplaatste ambtenaar blijft zitten, en meestal een ambtenaar vlák onder hem het veld moet ruimen.

(bij een uit de hand gelopen calamiteit dus)

Ach, achteraf is het altijd makkelijk praten. In het geval van Milly: als er van het 'protocol' was afgeweken en ze was na 2 dagen weer vrolijk thuisgekomen, dan was het land ook te klein geweest....

Stormzoeker, dit is nu exact wat ik bedoel: vooral niet van het protocol afwijken want o wee als....

Protocollen zijn nodig en vaak een handige richtlijn. Maar ik vraag me af of ze onderhand niet heilig zijn verklaard en niemand meer enig eigen initiatief durft te onwikkelen. Uit angst voor eigen baan, rechtszaken als er iets mis gaat bij het afwijken etc.

Inderdaad rechtszaken ...... ik ben bang dat we het er zelf naar gemaakt hebben.

@Invisible: Ga voor de spiegel staan en stel jezelf de vraag: "Stel dat ik van het protocol afwijk bij wat ik nu doe en word daardoor ontslagen? Vind ik op mijn leeftijd nog een andere baan? Hoe moet het met m'n gezin, m'n huis, m'n auto? Kan ik dat nog betalen?

Kortom, eigen initiatief wordt bestraft en mensen handelen niet meer spontaan vanuit een impuls maar gaan eerst nadenken over de consequenties en dan pas doen.
Uiteraard is het altijd goed om eerst te denken en dan te doen, maar dat bedoel ik niet.
Men gaat afwegingen maken en ik vrees ook dat wij allen als samenleving het daar zelf naar gemaakt hebben.

Ik denk dat beide bovenstaanden gelijk hebben. Vraag is dan ook: is het tij nog te keren?

het probleem is dat fouten bestraft worden in plaats van dat er rekening wordt gehouden dat je leert van fouten

mensen willen fouten bezweren, terwijl dat het helemaal niet nodig is.

Bij organisatieleer heb ik geleerd dat het niet uitmaakt of de kantinejuffrouw of een coach wordt ontslagen als een voetbalteam niet presteert. Het gaat er alleen om dat het onheil bezweert wordt psychologisch

als je een mindshift kunt bewerkstelligen van fout -> bestraft naar fout -> leermoment zullen mensen vaker het protocol laten varen.

Dan komt er een andere vraag... moeten mensen niet vaker het protocol aanhouden omdat ze dan meer fouten gaan maken

Ja / Nee

1. Mensen maken fouten
Onder deze paraplu moet er inzicht zijn
in mechanismen om de mens te helpen
zijn drang? om fouten te maken te reduceren

2. Mensen weten niet alles
Het documenteren van belangrijke zaken
moet de mens steunen in het achterhalen
van informatie -
Het documenteren van methoden - methodiek
geeft de mens inzicht in het gebruik van
ontwikkelen van methodes.

enzo verder

Ja, als je mensen gaat afschieten op hun
vrije denken krijg je een dictatuur.
Zonder procedures krijg je een anarchie

Goed om over na te denken hoe we elkaar
kunnen steunen met het voorkomen van
beiden.

Die hele regeltjescultuur is gewoon mooi.
Onderwijzers zijn tegenwoordig bijna meer tijd bezig met invullen van standaardformulieren dan het nakijken van schoolwerk.
Politie maakt overal papierwerk van, alles wordt netjes genoteerd in de juiste vakjes.
Politiek kan er misschien nog wel het meeste van: presteren het om notulen van letterlijk meters! dik te produceren van een issue en dan alsnog niet tot een compromis of eenduidige oplossing komen...

Hoe hard je werkt maakt niet uit.
Zolang maar op papier staat dat je hard hebt gewerkt. Beste manier om dat te verzorgen: archiveer, notuleer en vergader daar vooral over.

We creëren hiermee gewoon een lusteloze generatie. Politie-agenten hebben geen zin om zich uit te sloven, krijgen ze geen cent meer voor. Een mooi papierwerkje inleveren over de inbraak, daar krijgen ze voor betaald.
Mijn suggestie is een systeem dat meer ingaat op 'loon naar arbeid', niet in de zin van boetes uitschrijven aan 'slakkengangduivels', een illegaal hoger cijfer geven aan een kind en netjes elke dag slechts je eigen standpunten verdedigen en nergens compromissen sluiten...

Maar uit tevreden reacties vanuit de mensen die je dient te dienen.