@Mamsie: Euh.. Iedereen?

idd, niet iedereen, ik ben vroeg wakker en neem het koekje van Mamsie's nachtkastje terwijl zij nog heerlijk ligt uit te slapen
omdat het zondag is neem ik het koekje mee naar de kerk en leg het in de miskelk tussen de hosties

Na twee weken ga ik naar de kerk. Na de dienst loop ik richting de miskelk. Wat schetst mijn verbazing: als iedereen weg is, vind ik een droog koekje tussen de hosties. Ik stop het koekje in mijn handtas en ga naar huis. Daar leg ik het koekje in het opberghok tussen de (schone weliswaar) luiers van mn schoonmoeder.

Laatste edit 24-01-2016 01:21

schoonmama heeft geen luiers nodig want geen baby, dus besluit zze de luiers weg te geven.
ik heb geen luiers nodig.. misschien zijn ze -samen met het koekje- bij @Luna terecht gekomen???
wie zal het weten..

Offtopic: @allone: Hoe weet jij of mijn schoonma geen luiers nodig heeft? Dat heeft ze wel nodig voor haar incontinentie-problemen.

k ga op bezoek bij @Luna, want ik moet helaas de luiers gebruiken, mn schoonmoeder heeft namelijk al in haar broek gedaan. Bij de eerste luier uit het pak valt het koekje er uit. Ik vang het net op in mn handen. Het is al bijna verkruimeld. Ik pak een keukentrap en verstop het koekje helemaal achterin in een suikerpot die in een van de keukenkastjes staat.

Ik pak de suikerpot, gooi die met koekje en al leeg in de vuilniszak, maak de suikerpot schoon en doe er een nieuw pak suiker in, neem een nieuw, schoon koekje (Jullie hebben al zo lang geknoeid met dat éne koekje, je moet er niet aan denken dat iemand het vindt en opeet )
Doe het nieuwe, schone koekje in een piepklein diepvriesdoosje en verstop het veilig in een enorme diepvrieskist

ik heb zin in een ijsje, dus maak ik de diepvrieskist open..
.. helaas .. geen ijs.. wel een doosje.. wat zou daar in zitten?
oh lekker, een koekje.. maar die kan ik bevroren niet eten, dus leg ik hem op de vensterbank in het zonnetje om te ontdooien

Ik loop naar de vensterbank en zie warempel een koekje liggen, de chocola van het koekje is bijna gesmolten, dus ik leg hem onderin de koelkast tussen de toetjes.

Laatste edit 09-02-2016 14:57

Vailan heeft ons op heerlijke taarten getrakteerd, vooral de perenwalnotentaart is verrukkelijk, het enige wat ontbreekt is een toefje slagroom.
ik duik de koelkast en.. hé.. waarom ligt daar een chocoladekoekje?
ik lig hem op een schaal in het café..

Ik heb een schaal nodig voor de nootjes die ik in het cafe boven de bar uit de kast heb gepakt om op tafel te zetten. Wat zie ik daar? Ik zie een koekje op de schaal liggen. Omdat het koekje er zo lekker uitziet, gooi ik de nootjes (Duyvis borrel-tijger-nootjes) op het koekje en hou de schaal dicht bij mij in de buurt, zodat ik de schaal goed in de gaten kan houden.

Laatste edit 11-02-2016 02:53

kom ik het café binnen.. alleen @linctus is aanwezig met nog steeds de sfeer van vastelaovond om zich heen.. besluit ik maar eens op te ruimen..
nootjes in een busje zodat ze vers blijven.. hé er zit een koekje tussen die er niet bij hoort.. ik doe het koekje in een trommeltje en zet het trommeltje op een geheim plekje....

als geheim agent 00733 kom ik op een geheim plekje en vind daar een geheim trommeltje. Het grootste geheim blijkt te zijn dat er een koekje in blijkt te zitten. Snel neem ik het koekje mee naar een geheime lanceerbasis, waar ik het in een spionagesatelliet stop die ik vervolgens met een geheime raket in een baan om de aarde breng.

er is iets mis gegaan met de berekening van die baan om de aarde, waardoor de raket in de oceaan stort.
hoewel van de raket niet veel meer heel is, is het trommeltje intact gebleven,
maar een hongerige walvis slikt het in..

Ik ga zeilen met een zeilbootje, maar ik kan niet zo goed zeilen. Ik vaar te dicht langs de rotsen. Het bootje slaat te pletter, maar gelukkig heb ik het overleefd. Ik zwem richting de oceaan, maar kom niet verder dan een houten balk twee meter verderop. Ik val van vermoeidheid in slaap. Net als ik kopje onder water ga, zie ik een grote bek. Ik word in zn geheel opgeslokt door een hongerige walvis. Ik zie geen hand voor ogen en knal met een doffe klap tegen de binnenkant van de bek van de walvis. Als ik iets verder val, raakt mijn voet metaal. Als ik het metaal aanraak, voel ik dat het een trommeltje is. Ik pak het trommeltje stevig vast en probeer naar het licht te komen dat door de open bek van het supergrote dier te zien is. Bij de bek aangekomen, maak ik het trommeltje open. Wat zie ik daar? Een nat koekje. Vol met kwijl van het supergrote dier. Nadat ik het trommeltje met koekje er nog in weer dicht heb gedaan. Probeer ik te gaan zitten met het trommeltje stevig vasthoudend tegen mij aan. Na een paar uur wordt ik tezamen met het trommeltje uitgespuwd op een onbewoond eiland. Ik zie een jungle en besluit het koekje te drogen op een steen. Na een paar uur, als het koekje droog is, pak ik het trommeltje stop het droge koekje er weer in en loop verder de jungle in. Bij de eerste boom die ik tegenkom graaf ik een diep gat met mijn handen. Na een paar uur graven, stop ik het trommeltje er in. Ik stamp het zand nog een beetje na en ga onder de boom zitten en val daar op het aangestampte zandhoopje (en dus ook op het trommeltje) in slaap.Laatste edit 11-02-2016 21:59

Ik leg een intercontinentale treintunnel aan. Met een grote tunnelboor graaf ik m'n weg door de zeebodem. De tunnel gaat onder water door, maar nstuurlijk passeer ik ook een paar eilanden. Onder een van die eilanden stuit m'n boor opeens op iets van metaal en valt daardoor stil. Ik ga kijken wat er aan de hand is en het blijkt dat de boor gestuit is op een koektrommeltje. De boor is helemaal kapot maar het trommeltje blijkt nog heel te zijn. Ik maak het trommeltje open en er blijkt een koekje in te zitten. Dan hoor ik in de verte tromgeroffel. Het blijkt dat dit eiland toch niet zo onbewoond is. Een groep kannibalen heeft de slapende GroteMop gevangen en staat op het punt haar te gaan koken. Ik onderhandel met het stamhoofd en het stamhoofd stemt ermee in om GroteMop vrij te laten in ruil voor het koekje. Samen met het stamhoofd lopen we naar de tempel van de stam. Daar leg ik het koekje voorzichtig op een gouden schaal op het altaar. Langzaam lopen we daarna weg. Als ik over m'n schouder kijk zie ik nog hoe het stamhoofd 20 sterke krijgers als wachtpost opstelt om het koekje te bewaken. Dan verlaat ik met de inmiddels gerepareerde tunnelboor machine het eiland.

@Jawel:

ik ben altijd al geinteresseerd geweest in volkeren die nog op eenvoudige manier met de natuur levenen boek een reis naar een rustig eiland waar nog zo'n oude stam woont.
natuurlijk neem ik geschenken mee voor alle bewoners, en ik word beleefd en met interesse en vreugde ontvangen.
als na 2 weken de vakantie voorbij is, krijg ik als heel speciaal afscheidcadeau: een koekje, geofferd aan de plaatselijke goden.
met respect neem ik het aan, en neem het mee naar NL.
daar besluit ik om het koekje op het altaar in een hindutempel te leggen..

@Jawel: Hartelijk dank voor de onderhandelingen met het stamhoofd.

Eenmaal weer in Nederland aangekomen (met dank aan Jawel, natuurlijk), besluit ik uit dankbaarheid voor Jawel te gaan bidden in de plaatselijke Hindu-tempel. Ik zie in deze tempel het koekje liggen op het altaar. Ik heb veel fruit en bloemen offers meegenomen en krijg wel trek in dat koekje. Ik wissel het koekje dus om met de fruit en bloemen offers. Na wat gebeden te hebben (zowel uit dankbaarheid voor Jawel en voor mn voorspoedig en mooi leventje), besluit ik met het koekje in mijn hand huiswaarts te keren. Eenmaal thuisgekomen besluit ik het koekje maar eens in te vriezen om het niet te laten vergaan.

De hindugoden zijn GroteMop welgevallig en besluiten haar te zegenen met een rijke kinderschaar. Dat brengt wel wat problemen met zich mee. Zo is bijvoorbeeld de vriezer net iets te klein om de voorraden voor zo'n groot gezin te bergen. Dus besluit ze een nieuwe en veel grotere vriezer aan te schaffen. Heel edelmoedig schenkt ze de oude vriezer aan de kringloopwinkel. In de drukte vergeet ze echter helemaal om 'm eerst te legen.
M'n oudste dochter gaat het huis uit en dat betekent dat er allerlei huisraad moet komen. In verband met het beperkte budget gaan we samen naar de kringloopwinkel. Daar vinden we wat mooie meubeltjes en zelfs alle benodigde apparaten voor de keuken, waaronder een leuk vriezertje. We laden alles in de aanhangwagen en rijden naar haar nieuwe woning. Pas als we ons een breuk getild hebben om de vriezer naar de derde verdieping te brengen (zonder lift!) merken we dat de vriezer niet helemaal leeg was. Aangezien de stekker al ruim een week niet meer in het stopcontact zit is de inhoud vrijwel geheel bedorven; enkel een koekje is nog niet vergaan. Terwijl de rest in de afvalcontainer verdwijnt leggen we het koekje even in een hoekje op de vensterbank in de woonkamer. Terwijl m'n dochter de vriezer uitsopt hangen m'n vrouw en ik de gordijnen op, zodat het koekje aan het oog onttrokken wordt. Zeker nadat er ook nog eens een flinke plant (cadeautje van opa en oma) naast gezet is ziet niemand het koekje meer liggen. Die avond gaan we moe naar huis en bijtijds naar bed. Morgen nog haar kleren verhuizen en dan gaat ze echt het huis uit. Terwijl wij rustig in ons bed slapen ligt het koekje daar eenzaam en vergeten in dat hoekje van de vensterbank.

Ik verveel mij en besluit maar eens bij Jawel op bezoek te gaan. Terwijl ik gezellig zit te kletsen met Jawel valt mijn oog op het koekje dat op het hoekje van de vensterbank ligt. Als Jawel naar de wc gaat, pak ik het koekje van de vensterbank en veeg het stof er af. Ik stop hem in een schoon zakdoekje, die ik samen met het koekje er in, in de tas terugstop. Nadat Jawel teruggekomen is van de toilet zeg ik gedag. Eenmaal thuisgekomen pak ik het stoffige koekje uit de tas en stop het in het opberghok tussen de schone lakens en beddengoed.

@GroteMop1983: knap dat je dat koekje bij mij in de vensterbank vindt terwijl het in het huis van m'n dochter lag

Ik krijg 's morgens vroeg een belletje van GroteMop's oudste dochter dat haar mama zo ziek is. Ik ga snel naar haar toe en vind haar badend in het zweet. Haar beddengoed zit onder de vlekken van de kots en het bloed dat ze ophoest. Ik bel de dokter, die besluit dat ze met spoed in het ziekenhuis moet worden opgenomen. Terwijl de ambulance haar al afvoert pak ik een tas in met wat schoon nachtgoed en andere benodigdheden. Voordat ik met die tas naar het ziekenhuis ga breng ik eerst de boel op orde. Ik haal het vuile beddengoed af en stop het in de wasmachine. Dan pak ik schoon beddengoed uit het opberghok (op aanwijzing van de kinderen) en maak haar bed op, zodat ze tenminste een schoon bed heeft als ze weer naar huis mag. Tot m'n verbazing vind ik tussen het beddengoed een koekje dat ik maar even in m'n binnenzak stop. Nadat ik alle zes de kinderen bij school gedropt heb ga ik bij het ziekenhuis kijken. GroteMop ligt stil en bleek in bed te slapen. Gelukkig vertelt de verpleegster me dat de arts heeft gezegd dat er geen direct levensgevaar is. Aangezien GroteMop moet slapen zet ik de tas met spullen in de kast van haar ziekenhuiskamer en ga op huis aan. Als ik weer in de auto stap denk ik opeens aan het koekje. Ik haal het uit m'n binnenzak en zie dat deze avonturen het koekje niet echt ten goede gekomen zijn. Peinzend leg ik het behoorlijk kruimelige koekje in het dashboardkastje en ga op weg naar huis om eindelijk maar eens te ontbijten.

Ik word ontslagen uit het ziekenhuis. Omdat ik geen rijbewijs heb vraag ik mn goede vriend Jawel om mij thuis te brengen. Ik vraag om wat zakdoekjes en Jawel zegt dat ze in het dashboardkastje liggen. Ik maak het dashboardkastje open en wat zie ik daar: het behoorlijk kruimelige koekje! Ik stop het koekje in een schoon zakdoekje (en neem nog een extra zakdoekje mee om mn neus in te snuiten) en leg het in mijn tas. Eenmaal thuis aangekomen, zeg ik gedag en dankjewel voor het thuisbrengen tegen Jawel en leg het koekje helemaal achter in de kast in een suikerpot. Ik ga daarna weer aan het werk om het koekje te vergeten.

Laatste edit 15-02-2016 17:38

Een van de zes kinderen van GroteMop (die ze heeft gekregen als zegening van de hindu goden) is nogal een zoetekauw en wil uit de suikerpot snoepen als mama even niet in de buurt is. Tot haar verbazing vindt ze in de suikerpot geen suiker maar een koekje. Ze haalt het koekje eruit en wil er net een hap van nemen als de deurbel gaat. Van schrik verstopt ze het koekje snel tussen een paar oude kranten. Het blijkt de buurjongen te zijn die oude kranten ophaalt voor z'n voetbalclub. GroteMop pakt snel wat oude kranten bij elkaar en geeft die aan de jongen mee, zonder in de gaten te hebben dat het koekje ertussen zit. Dochterlief ziet het allemaal gebeuren maar kan natuurlijk niets zeggen want dan zou haar moeder weten dat ze uit de suikerpot wilde snoepen. En snoepen uit de suikerpot mag ze natuurlijk niet van mama.
In de kantine van de voetbalclub worden de oude kranten gewogen, want er is natuurlijk een prijsje voor degene die de meeste kranten heeft weten in te zamelen. Bij het wegen glijdt het koekje eruit. De man die de kranten weegt weet ook niet wat hij met het koekje aanmoet en geeft het maar aan mij. Ik sta namelijk achter de bar om koffie in te schenken. Ik pak het koekje aan en leg het even opzij onder de bar. Daar is namelijk ruimte genoeg want er zijn de laatste tijd nogal wat bierglazen gesneuveld. Het wordt gezellig druk en op een gegeven moment zijn alle glazen in gebruik. Mijn collega herinnert zich dat er in het magazijn nog een doos met nieuwe glazen moet staan. Hij gaat op zoek en vindt inderdaad zo'n doos. Samen maken we de doos open en zetten de nieuwe glazen onder de bar, waarbij het koekje naar achteren schuift. Op het eind van de dag ruimen we de kantine op maar vergeten helemaal het koekje dat uit het zicht achter de glazen ligt.

uit het zicht..
maar als de kat van honk is,
ruiken de muizen de koek
en nemen die mee in hun holletje..
dat is pas een goed verstopplekje

De kat blijft echter niet lang van honk...

's Nachts weet een kat door het open wc raampje naar binnen te komen. Aangezien de wc deur niet goed dicht zit dringt het beest zelfs door tot in de kantine. Daar vangt het een muis en staat op het punt die op te peuzelen. Dit doet de andere muizen veel verdriet en ze proberen roepend vanuit hun holletje de kat op andere gedachten te brengen. Ze bieden aan om het koekje aan de kat af te staan als hij het leven van hun kameraadje spaart. De kat gaat op dit voorstel in en een delegatie van de muizen brengt het koekje naar de kat. Het blijkt echter dat ze te goed van vertrouwen waren want als de muizendelegatie bij de kat aankomt grijpt deze ze en eet ze allemaal (samen hun eerder gevangen soortgenoot) op. Hierna zit de kat zo vol dat hij het koekje midden op de vloer laat liggen. De volgende dag kom ik vroeg de kantine aanvegen en zie het koekje daar op de grond liggen. Ik besluit een geintje met de posterijen uit te halen. Ik pak een stevige kartonnen envelop en stop het koekje erin. Op de envelop schrijf ik een niet bestaand adres:

Bor de Wolf
Bospad 3
0500 NG Bos

Om de pret compleet te maken verzin ik ook een niet bestaande afzender:

Ariel Zeemeeermin
Vaargeul 4
0126 DI Epzee

Ik plak een postzegel op de envelop en doe 'm op de bus.

beweging is gezond, en om het aangename met het praktische te verenigen besluit allone een baantje als briefbezorger aan te nemen: dan wandel je lekker buiten, terwijl je er ook nog geld mee verdient
alleen is het baantje niet wat ze er van verwacht had: de afstanden zijn namelijk zo groot, dat de brieven met de postauto gebracht moeten worden.
als ze over de Boslaan rijdt om aldaar de brieven te bezorgen ziet ze er een verkeerde brief tussen zitten, eentje die voor Bospad 3 bedoelt is.. wat dus helemaal niet bestaat.
ze stopt de brief in haar eigen tas, en daar blijft hij voorlopig zitten..