gewoon een random vraag

Ik denk dat je van verslaafdheid kunt spreken als je werk/studie er onder lijdt en/of als het een nadelige invloed op je eetpatroon/gezondheid/relatie heeft.
Anders niet.

verslaving is altijd dwangmatig, de hoeveelheid die je gamed is van geen enkel belang, je kunt ook gewoon veel vrije tijd hebben.

Een goede indicatie kan zijn dat werk/studie/gezondheid/etc. eronder begint te lijden maar dit is imho ook niet meer als een indicatie. Het kan ook zijn dat het je gewoon niet boeit hoe het met je werk/studie/gezondheid/etc. gaat en gamen gewoon een makkelijk iets is om naar te grijpen en je tijd te verdoen.

Enige manier om er achter te komen of je game verslaafd bent is door simpelweg de games te deinstalleren en je zelf een periode geven die je moet overleven om niet verslaafd te zijn. Halve week/week/wheava (ik zou voor de week gaan)

Als je die periode niet overleefd is dat een vrij aardig teken imho dat je verslaafd bent. Dwangmatig bezig bent. Overleef je dat wel ben je niet dwangmatig aan het gamen maar game je om een andere reden, tijd verdrijf/community/respect/etc.

De hele crux van verslaving is dwangmatigheid, niet de tijd die je er aan besteed zoals een nogal populair misvatting is.

Ik heb ook wel eens game gespeeld waar ik erg veel tijd aan bestede (in vakanties van opstaan tot slapen gaan), was ik op school nog aan het denken over skill stats en skill trees maar toen heb ik de game gewoon gedeïnstalleerd en ik bleef nog wel een tijdje in de sfeer hangen maar ik heb die game toen drie maanden niet meer gespeeld, na drie maanden terug gegaan, gezien dat de community compleet vervreemd was en toen definitief niet meer terug gegaan. Het was gewoon een leuke uitvlucht/tijdsbesteding en volgens mij zijn de meeste gamers net zoals als mij, als ze willen kunnen ze er echt wel afblijven maar het is gewoon een leuk tijdverdrijf.

Ik heb games spelen gewoon vervangen voor films en series kijken ben zo iemand die veel te veel tijd om handen heeft maar games ben ik wel ontgroeit.

Wanneer "wat je wilt doen" verandert in "wat je moet doen"

Dat is in een nodendop iedere denkbare en ondenkbare verslaving. Het woord is niet voor niets een vervoeging van 'slaaf'. Je wordt een slaaf van (watjedanookaanverslaafdbent)

Voorbeeld, zie deze stellingen:



tegenover deze stellingen:



Dezelfde methode kun je ook in een simpele vraag stoppen: Wie bepaalt wanneer ik de activiteit onderneem? Hierop zijn maar twee echte antwoorden mogelijk; namelijk "Ik" en "De activiteit".

Dus specifiek voor games: als de game of iets in de game(s) voor jou een bepalende rol speelt in je beslissing om te gamen, ben je verslaafd. Als je in je vrije tijd gewoon graag met games bezig bent is er over het algemeen geen probleem. Over het algemeen, want als het vrijwel het enige is waar je vrijetijdsbesteding om draait kan er alsnog iets aan de hand zijn.

Gamesverslaving wordt trouwens ook vaak veroorzaakt door factoren buiten games om. Welk 'gat' vullen games voor je? wat 'mis' je? Gebrek aan acceptatie van wat voor jou belangrijk is door je omgeving misschien. Of vlucht je juist weg voor een beroerde privé-situatie? (thuis, op school, werk, enz., denk aan pesten e.d.)

Een panisch verhaal wat je soms hoort langskomen gaat over mensen die zichzelf doodgamen. Jezelf doodgamen is vrijwel onmogelijk, en daardoor zeer zeldzaam. Voorzover dat mij bekend is is het zelfs nog nooit daadwerkelijk gebeurd. (bronnen zijn welkom)

Aan de andere kant heb je mensen die het niet serieus nemen, met als hoofdargument dat er bij gameverslaving geen lichamelijke gebondenheid ontstaat door toegevoegde stoffen (zoals dat bij drugs, alcohol enz. wel het geval is.) Hoewel dit in principe klopt, moet je daarbij wel opletten dat ditzelfde opgaat voor bijvoorbeeld een gokverslaving. Ondanks dat er geen stoffen aan het lichaam worden toegevoegd kan het verstrekkende gevolgen hebben voor je gezondheid, je sociale leven, je school- en werkprestaties, je dag- nachtritme enz. Wat het ook is waar je zoveel en compulsief mee bezig bent; verwaarlozing van noodzakelijke dingen sluipt er heel makkelijk in.

Games spelen in op de belangrijke verhouding tussen uitdaging en beloning. Als je goed je best doet, presteer je beter en hoe groter die uitdaging is, hoe groter de tevredenheid is als het met succes wordt afgerond. Het enige wat de game hoeft te doen is zeggen: "Dat heb je goed gedaan.", en te beloven dat op de volgende uitdaging weer een beloning zal volgen.

Niets tegen games, wel tegen de verslaving. Regelmatig een glaasje wijn kan geen kwaad, maar...

Ouders met gamende kinderen: wees een opvoeder. Een "object X is slecht, dus je blijft uit de buurt van object X" heeft nog nooit gewerkt. Niet tegen de "schandalige" rock-'n-roll, niet voor de "verwerpelijke" films, en dat gaat het dus ook niet doen bij die "afschuwelijke" games. Houdt in de gaten wat een kind speelt, er staan tegenwoordig prachtige stickertjes op de buitenkant met een leeftijdsindicatie. Een game die gemaakt is voor mensen boven de 18 is vrijwel zeker niet geschikt voor een kind van 12!

En dan nog iets:

Was er niet in Azië ergens een gast van een flatgebouw gesprongen omdat zijn concept van game en realiteit vertroebeld was? Ik weet niet of je dat kwalificeerd als dood door gamen pietje?

Noem mij een zeurpietje, maar nee, voor mijn gevoel kwalificeert dat niet als dood door gamen. Als de scheidslijn tussen een virtuele en werkelijke wereld dunner wordt ligt dat mijns inziens niet aan de game of aan het gamen.

Vervelend is trouwens ook dat we het in zo'n geval niet even kunnen checken... joh, waarom sprong je nou? Mogelijk ligt er een psychisch probleem onder, of een geval van constant afgewezen worden, steeds die beloning in games wel vinden en oplopende frustratie als iets daarin dan ook niet lukt. (leven voelt zinloos behalve bij games, games werken nu ook niet, jump)

Nee, ik zoek meer naar gevallen van zolang doorgamen dat je het niet overleeft. Niet (goed) eten en drinken omdat je te druk bent met gamen, slaaptekort, geen tijd voor schoonmaken, nu eerst gamen, enz.

Een vroeg signaal dat het misschien al te laat is blijft natuurlijk dat je andere dingen die je ooit belangrijk vond gaat overslaan voor je hobby. 18 uur nonstop gamen is misschien een keer leuk, (schuldig) doe je het te vaak wordt het ongezond.

Nog iets wat me even te binnen schoot: grootste probleem bij stoppen is niet het 'afkicken' zoals bij veel andere verslavingen, maar vooral dit: Heel.Veel.Tijd.Over.

Die tijd moet je gaan invullen, want als je je verveelt dan wordt de aantrekkingskracht van het oude probleem wel heel sterk... "ach kom, een uurtje kan geen kwaad, en ik kan me heus wel inhouden, ik maak nooit meer die fout..."

5 uur later

...Dacht ik."

@pietjevlip: ten eerste ben ik het volledig eens met gevaltjes niet eten enzo, maar ik weet niet hoor, als je de grip op realiteit verliest door gamen noem ik het ook een soort van verslaafd. maar aan de andere kant, sommige mensen moeten gewoon niet gamen. die kunnen niet tegen geweld, raken er opgefokt van alsof ze adhd hebben en sommige extreme gevallen gaan massamoorden in winkelcentra's plegen. maar ik vind net als jou dat een duidelijke indicator van verslaafdheid is dat je jezelf dood gaat spelen!

ehm... tja, en je denkt niet dat dat soort figuren al flink van het padje af zijn voordat ze ook maar een game gezien hebben?

@pietjevlip:
Er zal al van alles aan hun mis geweest zijn voordat ze gaan gamen,, maar games geven ze wel ideeen denk ik, zelfde voor films.

Nu wil het dat er toch heel veel inconsistenties zijn tussen RL en films/games.

Om wat te noemen, echte tijdbommen hebben geen klokjes die aangeven hoe lang het nog duurt voordat ze ontploffen, en als er al een klokje op zit zijn de boeven vaak wel slim genoeg om ervoor te zorgen dat dat ding echt niet op tijd loopt.

Zo zijn er talloze dingen die niet goed in films/games worden weer gegeven, sommige tv series daarin tegen hebben hun feiten wel goed op de rij staan.

Het is maar beter ook dat meeste van deze debielen naïef zijn op dat soort vlakken. Maakt het voor de politie makkelijker.

Maar mensen die capabel en bewust zijn,, neem die zweed met zijn extreem rechts. Hij had de mindset en was capabel,, dan wordt het gevaarlijk.

@Deus: Games, Films, Theater, Muziek, Boeken, enz.
Alle vormen van 'media' bevatten in veel gevallen geweldadige situaties, en dan heus niet exclusief in het meest obscure werk. Sterker nog, vaak zijn het juist de meest volprezen producten in de categorie die barstensvol staan met geweld. Ploeg jezelf maar eens door de verzamelde werken van Shakespeare... Of sla de krant eens open.

Wij mensen halen blijkbaar een hoge entertainmentwaarde uit geweld en narigheid.

Wat dat betreft zitten games gewoon in het rijtje van 'soldaatje spelen'. pangpang, jij bent dood, tel tot 15 en mag je weer meedoen. Respawn.

daarom vind ik het dus ook zo'n onzin dat ze games altijd de schuld geven van zulke dingen.
zo heeft die zweed toevallig cod mw2 gespeeld en hup, haal maar 52 games uit de handel want ze zijn gevaarlijk (zoek het maar op als je me niet gelooft!)

mijn punt is niet dat je door gamen steekjes los krijgt zitten,,

Games worden steeds realistischer en gamers pikken denk ik daadwerkelijk wel "technieken" op van games die ze kunnen toepassen IRL,, met een negatief effect voor de samenleving.

Gelukkig ligt de focus nu nog een beetje op realistische graphics en zitten er nog veel "fouten" in games, net als in films, wat betreft hoe iets in realiteit werkt maar ze gaan wel steeds meer naar elkaar toe denk ik.

Tijdbommen hebben geen timers, en als ze ze hebben lopen ze niet goed, en als ze wel goed lopen weet je dat ze gemaakt moeten zijn door een gamende/hollywood films kijkende randdebiel die een IQ lager heeft als een pistache noot. Nu heb je niet een bijzonder hoog IQ nodig om met kunstmest en benzine bezig te gaan overigens dus het is mogelijk dat een debiel een bom maakt met een klokkie die op tijd loopt.

Bommen op timers zijn in films en games spanningselementen. Dat gaat nooit aangepast worden, moedwillige fout. Zelfde geldt voor telefoons tracen overigens.

Maar wat let ze om uit te zoeken hoe je iemand het efficients wurgt bijvoorbeeld? Ik neem even voor mijn gemak aan dat je in splintercel gewoon een touwtje hebt (nooit gespeeld), wat niet helemaal accuraat is, kan beter in ieder geval. Maar wat let ze om het uit te zoeken en de game aan te passen om het realistischer te maken?

Heb je ineens legertje aan mensen die over de kennis beschikt hoe je zoiets praktisch aanpakt, denk niet dat de rechtshandhaving daarmee geholpen is. Games leren mensen dingen en niet alles wat ze leren is geuwd. That's my point.

En om aan die kennis te komen wanneer het niet in games verwerkt zit, moet je gaan googlen ofzo en zoektermen met dit soort onderwerpen doen lichtjes branden en belletjes rinkelen mag ik hopen.

Misschien sta ik ook wel ergens in een database om de boeken die ik bij de bieb leen. Daar ga ik van uit, en anders vind ik dat ze dat moeten doen.

@Deus: Tja, maar jij bent ook iemand die in de gaten gehouden moet worden, uit die interesses van jou is duidelijk af te leiden dat je binnen niet al te lange tijd een enorme moordpartij gaat opzetten... of niet?

Ik vind het onprettig om mensen puur om hun interesses, hobby's en gewoontes in te delen in een categorie gevaarlijk. Rotzooi voorkomen doen we er niet mee, want de echte foute types weten hoe ze een rookgordijntje op moeten werpen, dus degenen die in de gaten gehouden worden zijn gewone doorsnee gevaarloze burgers, verspilde energie.

Ja, via games kom je in contact met gegevens, maar de overgrote meerderheid van de mensen die het spel spelen zijn volstrekt ongevaarlijk. Mensen kunnen omgaan met dit soort informatie zonder meteen een slachting aan te moeten richten. CoDMW2 is tientallen miljoenen keren over de toonbank gevlogen, slechts een enkele van de spelers gaat er gekke dingen mee doen. Door een vangnet uit te werpen over 'alle spelers van CoDMW2' ben je niet alleen een onterecht vooroordeel aan het scheppen, maar ben je ook nog eens je aandacht aan het verdelen over zo ontzettend veel mensen dat je de echte misbaksels met krankzinnige ideeën volledig over het hoofd ziet. Gevalletje door-het-bos-de-bomen-niet-zien.

Daarnaast geldt nog dat het niet bij te houden is hoeveel van die idioten niet tot hun daad komen doordat ze teveel tijd aan hun game besteden, of daarin hun agressie voldoende kwijt kunnen...

Er is niets mis met over kennis beschikken, anders zouden we onze scholen wel kunnen afschaffen. Haal alle messen weg, er kon weleens iemand op het idee komen om een ander te steken. Haal alle biologieboeken weg, niemand mag weten waar het hart zit. Het simpele feit dat ik weet hoe je een slot openmaakt zonder over de juiste sleutel te beschikken maakt mij nog geen inbreker. Dat je weet hoe je een pistool vasthoudt maakt je nog geen moordenaar. Met wat verbeterd reactievermogen maak je wel iets meer kans om weg te duiken als zo'n malloot begint te schieten.

Er is niets mis met kennis, de vraag is of je die kennis ten goede of ten kwade gaat gebruiken. Kennis is - net als alles wat je in je leven leert - een stuk gereedschap. Wat een enkeling met kennis doet zegt niets over wat andere bezitters van dezelfde kennis ermee zullen gaan doen.

Maar ik vraag me inmiddels af of we niet een beetje te ver afdwalen. Kennis uit een game halen heeft vrij weinig meer van doen met het hebben van een gameverslaving. Iemand die traint voor een moordpartij heeft daar geen verslaving voor nodig, en iemand die psychisch gezond is gaat niet ineens lopen moorden omdat er toevallig wat informatie in een spelletje zit over de plaatsen van het lichaam waar een kogel in theorie het meeste schade aanricht. Daarbij komt nog dat een gameverslaafde geen tijd heeft om te eten of z'n plantjes water te geven, dus ook niet voor het maken van misdadige plannen.

Ik weet wel iets van spel verslaving.

ik had gisteren een gesprek met een Fac leader in een spel dat ik regelmatig speel, puur als ontspanning met wat uitschieters, hier en daar.

De verslaving ligt overal op de loer want de
mens is daar heel gevoelig voor - dat heeft
een aantal bio historische redenen, biochemisch, neuro-transmittors, hormonen en al die signaal stoffen spelen een rol bij het voorkomen en oplossen van verslavingen.

Omdat we grotendeels nog genetisch dieren zijn hebben we een systeem van signaal stoffen in ons lichaam dat op allerlei basale externe en interne informatie reageren. Koude, warme, dorst,
honger, lust, angst, pijn, vermoeidheid, slaap, allemaal gestuurd vanuit het lagere en midden deel van de hersenen.

Omdat we het visuele en de lust als twee sterke signalen mogen noemen zijn alle processen daarom heen sterke verslavers, die prikkelen ons heel sterk en die prikkeling willen we hoog houden. Spellen spelen sterk in op de visuele prikkeling en de daarbij het welbevinden. In spellen wordt sterk gewerkt met bonus en malus, belonen en
straffen, iets geven en iets nemen.

De lichte verwerpelijkheid begint bij de manier van het verwerven het koppelen van een activiteit aan een uiteindelijke beloning zoals de mens dat al reeds honderden jaren kent.

Het spel begint heel licht met een goed gedoseerde bonus-malus (heel kort : winstmodel) dat we voortaan
als begrip even nemen. Het winstmodel geeft elke sprong naar een nieuw level iets van waarde, zinvol en functioneel.

Er zijn dus ook nog verschillende elementen in het winstmodel zoals materialistische elementen en non-materialistische elementen. Voor spelers kunnen een van deze of beide elementen belangrijk zijn.

Naar mate het niveau stijgt neemt ook de noodzaak van prestatie in tijd toe, men moet meer doen om het volgend level te bereiken - dat is dan ook weer een non-materialistisch element.
Maar zonder deze druk zou het spel niet werken, zouden mensen te weinig waarde hechten aan hun investering.

De non-materialistische
(ik noem dit even de blauwe kant)
zijn onder andere :
- uithoudings vermogen,
- lichamelijke sterkte,
- reactie snelheid etc
En nog wat elementen die het karakter, de toon fysieke eigenschappen geven.
Zo zijn er bijvoorbeeld ook speciale eigenschappen die skills worden genoemd - zoals het zelf-herstel, extra snelheid,
het kunnen vliegen of zwemmen, slagvaardigheids skills, een worp,
of een aparte actie in combinatie met een specifiek wapen (gear).

Kortom: een karakter kan zich ontwikkelen en
daar bestaat een ontwikkelings traject.

Binnen dat ontwikkelings traject sluipt een
venijnige verslaving naar binnen als de speler daarvoor
erg gevoelig is. Want ook in het spel spelen zich niet
te onderschatten sociaal-emotionele factoren een rol.

Elk aantal levels kan worden gevoerd met een wapen
met een specifieke sterkte en eigenschap - meestal
word na een aantal levels van wapen gewisseld of
word deze verbeterd (refined). Dit is de rode kant
van de ontwikkeling - letterlijk de rode draad.
Want het is de gear die de spelers veel geld kost en
blijft kosten. Het maken van het wapen kost minimaal
5 wapens aan materiaal. Om zo een uniek exemplaar
te ontwikkelen.
Daarna wordt het wapen ook nog verfijnt en dat kost
ook geld - en dat moet met success gebeuren - dat
kost ook weer geld. En dan als het wapen werkt moet
het ook weer worden hersteld - dat kost ook geld.

Het wordt ook heel erg duidelijk welke factoren spelen
met betrekking tot de leeftijd van de speler.
Afhankelijk van de speler zijn andere factoren belangrijker
en komen sterker naar voren. Ook uiterlijk vertoon
en opmaak spelen een sterke rol in de karakter vorming.

Zo zijn er spelers die zich graag kleden
je kunt kleding kopen in de recycle-shop
waar mensen hun materiaal aanbieden en
tegen opbod verhandelen - of tegen een vaste prijs.
Je hebt dan ook nog de shop van het spel zelf
waarin allerlei kleinoden en spullen zijn te krijgen.

Dit alles koppeld zich de grote negatieve kant van het spel
namelijk de noodzaak om geld in het spel te steken.
En de hoeveelheden zijn voor sommige spelers niet
te onderschatten groot.
De ontwikkelaars proberen middels nieuwe uitdagingen in het
spel de aandrang van de spelers te stimuleren en zoals ook
in de RL wereld is het afwegen tussen noodzaak en nut.

Omdat bepaalde spullen een mogelijke status kunnen verwerven
en omdat het anderzijds ook weer nodig is om zich in een bepaalde
omgeving te kunnen handhaven wordt er door menig mee gegaan in de
ontwikkeling - bepaalde quests kunnen niet meer worden gespeeld
zonder het passende gear en uitrusting, de speciale skills die men
kan verkrijgen - die ook weer klauwen geld kosten.

Daarbuiten, buiten deze stroom versnelling ziet alles er wat
rustiger uit. Er zijn ook een grote hoop mensen die niet
streven naar groter meer sneller hoger - uit puur budgetair
oogpunt, uit mentale behoefte, of omdat het spel echt een
ontspannings omgeving is - waar de sociale contacten veel
belangrijker zijn.

Als een ontwikkelaar aan deze laag gaat zagen door de basale
activiteiten te veranderen, waardoor deze moelijker, worden dan
zou het spel snel tot een einde kunnen komen - de onderlaag is het humus
van de volgende laag spelers in het spel - diegene die zo nu en dan
een keer een investering doen - puur om even een beetje op te schieten.

Nu ligt hier het kantelpunt in de verslaving - blijft het bij een
incidentele investering of frequenteerd deze activiteit.

Het gesprek wat ik dus die dag had met een van de leiders ging
over een nieuw winstmodel voor de factie en zijn leden waarbij
sterk werd gezaagt aan de basis van het spel.
Vooruitlopende hierom oordeel ik dat het waarschijnlijk ook nog
gaat werken - omdat verslaafden hier geen rede meer zien om hun
zelf-prikkelings systeem op te geven.

Dit model kan voor een redelijk deel gespiegeld worden aan de RL wereld.
Ook in de financiele wereld bestaat een geperverteerd winstmodel.
Waarbij schade door fout worden wegepoetst en de schadelijke handelings
drift verder tot grote hoogte worden gedreven.

Wat zich buiten het Spel afspeeld kunnen we niet zien maar wel
inschatten door de gokverslaafden te bekijken die hun volledige
inkomen weggeven en vervolgens hun huur, gas, water etc niet meer
kunnen betalen.

@heraux: dikke pil, maar dat is wel het perfecte antwoord, vooral de allerlaatste alinea. dat zijn de echte verslavingssymptomen/ effecten die je in elke verslaving terugkeert (noem er maar eentje waar je die symptomen niet ziet)

als het aan mij ligt, topic closed (of kan dat niet)

Ik denk dat hier nog wel het een en ander kan worden verteld - ik zou graag verslaafden willen laten reageren op dit verhaal - en of ze zich in het verhaal herkennen. Ik denk dat ik een kaal beeld heb gegeven van een mens die geen andere keuze heeft. Dat is niet waar.

En daarom daag ik ieder uit het verhaal te weerleggen, te verhelderen, of met eigen ervaringen te komen. Want ik bespreek alleen de kant zoals ik het ervaar.

Er zullen heus ook andere, gezelligere kanten aan het spelen zijn - de sociale kanten zoals ook bij WMR waarbij leden elkaar RL ontmoeten, barbeque heb ik onlangs wel eens gehoord.

Ik zeg ook nu heel duidelijk dat een aanpak zoals ik nu door leidinggevenden wordt bedacht de harde kant van de verslaving in de kaart speeld - op allerlei niveau's.
En dat het mensen of verhard of verweekt maar zeker niet gezond maakt.

dan weet ik nog wel iets om er tegen in te brengen. als je verslaafd bent, dan lijd je werk eronder, je inkomen, uitgavens enzovoort. maar ik ken heel veel mensen van mijn leeftijd die gameverslaafd zijn en toch niet veel uitgeven aan spellen, maar wel +-3 uur per dag aan de xbox/ps3 zitten. ook zitten ze op vwo en halen ze goede punten, dus werk/opleiding leidt er niet onder. maar als je naar hoeveelheid kijkt zijn ze wel verslaafd. (ik weet 3 uur per dag is best weinig maar als je om 4 uur uit bent, nog moet leren en of sporten + huiswerk maken is 3 uur heel veel, geloof mij maar!) maar zijn hun dan verslaafd, of niet?

hoeveelheid tijd je er aan besteed is irrelevant, het gaat om de vraag waar de controle ligt, bij de gamer of bij de game.

3 uurtjes is peanuts. bij 3 uurtjes begint het pas.

Je bent om 4 uur uit, laat zeggen een uur voor reistijd en eten. ik denk niet dat je iedere dag grote hoeveelheid huiswerk hebt. Laat een uurtje nemen op doordeweekse dagen, gemiddeld. Training 1 of 2 maal in de week.

Je kunt makkelijk tot elf uur/twaalf uur opblijven zonder dat je er op inboet de volgende dag. Je hebt echt wel zeeen aan tijd. Drie uur tijd per dag is minimum aan tijd dat je wel over houd op de gemiddelde dag.

Ik heb denk ik vandaag iets van 9 uur minecraft gespeeld -geen school- en mijn huiswerk verneukt MC is gewoon veel te leuk maar morgen compenseer ik dat wel. Ik heb de nodige krediet bij het project groepje waar we huiswerk voor hadden.

@heraux
Ik heb alles laten verslommeren behalve school toen ik nog op de middelbare zat -prioriteiten ding-. Wat wil je weten? Haha.

Op een gegeven moment werd het een beetje onzinnig en toen was er een programma op tv wat ging over game verslaving en daar moest ik van mijn ouders per se naar kijken en daar sprak een of andere WOW'er en de enige manier om er af te komen voor je zelf is

A. willen
B. zoveel mogelijk barrières opwerpen

want bij iedere barrière krijg je de kans opnieuw te heroverwegen wat je aan het doen bent, in het geval dat je weer wilt beginnen met je oude gedragspatroon.

Games verwijderen, CD's door midden breken. Communities zoeken om dom te drammen (hallo WMR <- seriously, ik kwam via google hier terecht omdat ik tijdverdrijf zocht) en alles maar bedenken om de tijd te vullen. Blog beginnen, massa aan RSS feeds kanaliseren. van alles en nog wat om je dag door te komen, want zoals pietje al zei, het overschot aan tijd is het allerergste.

Nog steeds doe ik dingen gewoon weg om de tijd door te komen. Ik studeer nu al drie jaar en was voor eindexamen middelbare al eigenlijk gestopt met gamen. Afgezien van portal 2 -gelukkig zit daar een eind aan, maar wat een lijpe game- en minecraft nu dan even eigenlijk niet gegamed -zeker in mijn termen-

En nu gaat er waarschijnlijk iemand roepen, ga dan werk zoeken ik kan je vertellen, als je geen/nauwelijks sociale contacten over hebt heb je niks om je geld aan uit te geven en hoopt dat zich maar op. Mijn bankrekening heeft vijf cijfers voor de komma en ik ben student... <- leningloos

En dan is de drang om een mooie auto te kopen of iets dergelijks er ook niet, want je hoeft van niemand het respect te winnen. überhaupt ben ik niet erg materialistisch aangelegd.

Gamen is een gat waar je in valt en het kan zichzelf alleen maar versterken.

Overigens, als iemand suggesties heeft om tijd te verbranden..... kan altijd meer gebruiken want ik ben van armoe wat betreft films al overgegaan op series en van armoe wat betreft series ben ik minecraft gaan spelen terwijl je films en series gewoon op halve scherm kunt zetten en tussentijds ook nog wat voor school doen

Er zijn ook genoeg positieve dingen te melden over spellen..

Wat ik toch weer ozo helaas vind is dat veel spellen aangeboden via speelgoed winkel reclame een geweldsthema bezitten.

Schieten, hakken, snipen, ridder, soldaat, sluipmoordenaar - is dit omdat het gemiddelde kind een gewelds overschot heeft en het hier af reageert.. ?

ik vind dat je game verslaafd bent als je alleen maar zit te gamen de hele dag je laat je huiswerk liggen hebt geen vrienden eet heel weinig gaat 1 keer per dag naar de wc en kunt alleen maar denken aan games
(ik had een vriend)

@thijshoudvanijs: het spijt me, maar daarom heb ik ook dit topic geopend. Ik zelf ben niet verslaafd (Bouma een klein beeje dan;)) maar mensen Ie het zijn en hier erachter komen en of een uitweg zoeken, kunnen hun verhaal delen. Want Maar ook tips om een verslaving te voorkomen zijn niet onhandig, want voorkomen is beter dan genezen

@debestenaar:
verslaving zak je dieper en dieper in, gelijdelijk. Het is niet op het ene moment ben je verslaafd en een uurtje daarvoor niet.

Pas wanneer je voor jezelf vastgestelde markers overtreed, je eigen beeld van verslaving, dan pas ben je je bewust van je gedrag, niet eerder.

Je voorkomt het in mijn optiek niet, het besluipt je en overkomt je. Maar voor degene die bang zijn erin te verzakken kan dit topic wel helpen ja,,

Je bent verslaafd als je echt niet zonder kan. Dat kan positief zijn (vriend(in), iemand? ) of negatief (drugs, gokken, games).

Je bent niet verslaafd als je zonder problemen een week of twee zonder kan.

Je bent verslaafd (onder andere) wanneer je het verslavingsobject (games, drugs, etc) voor je lichamelijke hygiëne en/of voeding plaatst.

Het is een beetje algemeen maar uiteindelijk is psychische verslaving voor iedereen anders en dus heeft iedereen ook andere maatstaven.

Wanneer je raged als je verliest

nosphoenix: Dat slaat weer nergens op... Soms word ik ook even kwaad op mezelf als ik verlies, omdat ik vind dat ik het beter had kunnen doen, ben ik dan verslaafd?