Wat je noemt een zorgenkindje.

die moeder zal zeer ongerust zijn als ze haar kind alleen moet laten

Toch is deze ziekte (af lichamelijke afwijking) niet zo heel extreem zeldzaam. Dit komt omdat O.I. extreem erfelijk is en er is een verschil bij jongens en meisjes. Bij jongens is O.I. vaak levenslang, en bij meisjes "verdwijnt" het als ze in de pubertijd komen, of wordt het stukken minder, echter lijkt het na de overgang weer in lichte mate terug te komen. O.I. patienten zijn vaak te herkennen aan het wit in de ogen wat bij O.I. patienten lichtblauw is. Andere veel voorkomende bijverschijnselen zijn slechthorendheid en ook vaak scoliose (verkromming van de wervelkolom)

Tja en dan nu de vraag, hoe weet ik dit. Nee, geen google, maar mijn vrouw heeft O.I. Tot haar pubertijd heeft ze constant wel met een ledemaat in het gips gelopen, en vaak wel meerdere. De teller is blijven steken op rond de 80 botbreuken. Dit lijkt veel, maar toch heeft zij maar een milde vorm. Diverse neven van haar hebben het ook en daar gaat de teller richting de 200.

Gelukkig heeft mijn vrouw na haar pubertijd niet veel meer gebroken. Helaas wel erg slechthorend en een ernstige scoliose waar ze veel last van heeft. Door de broosheid helaas nu (ze is 54) ook versleten heupen en knieeen.
Laatste edit 09-04-2017 00:35

dat is toch geen leven meer? als tegen je aanloopt omdat hij/zij op hun telefoon zit te kijken in plaats van voor zich kan haar dood betekenen....

zelfs als haar botten haar hoofd niet kunnen ondersteunen....kan ze dan uberhaubt lopen? ik denk dat als ze een sprongetje doet dat haar beenbotten haar dan doorboren.....

@RachelleJanssen: jij bent dus duidelijk niet de vrouw van @AndreJanssen?! Maar je zult idd heel voorzichtig moeten leven.. en dan nog

@AndreJanssen: goh, gelukkig dat je vrouw een mildere vorm had, en ze tijdens haar volwassen leven er minder last van heeft/had.

Ik weet niet of dit een onbeleefde vraag is, maar hebben jullie kinderen?

@allone Geen brutale vraag hoor, maar we hebben geen kinderen, overigens is de erfelijk van haar O.I maar een van de redenen waarom we gekozen hebben voor geen kinderen, een 2e reden is dat we beide nou niet bepaald dol op kinderen zijn. Ze werken mij (en mijn vrouw) behoorlijk op onze zenuwen. In ons geval dus eigenlijk een mooie bijkomstigheid.

Op je eerste vraag, het is inderdaad best oppassen, niet zozeer voor de kans op breuken want zoals ik al zei, bij veel meisjes verdwijnt de broosheid na de pubertijd. Mijn vrouw heeft de laatste 25 jaar gelukkig geen breuken meer opgelopen, maar wel omdat ze veel versleten gewrichten heeft die bij de minste overbelasting voor een paar dagen flinke pijn zorgen. (Gelukkig hebben we ons landje goede pijnstillers)

Laatste edit 09-04-2017 10:12

@AndreJanssen: ik zat me eigenlijk af te vragen hoe zo'n erfelijke ziekte doorgegeven wordt, omdat het lijkt dat mensen die de ziekte hebben nauwelijks in staat zijn om kinderen te krijgen. Soort van survival-of-the-fittestprincipe. Maar blijkbaar heb ik geen goed beeld, want het kan wel en gebeurt dus duidelijk.

Maar fijn dat jullie met zijn tweeën een goed en fijn leven opgebouwd hebben, samen

Laatste edit 09-04-2017 11:29

nee, al heb ik wel milde scoliose, maar dat zit in de familie. Mijn ma heeft het ook