Uranium, de grondstof voor kernreactors, wordt doorgaans uit diepliggende ertslagen gewonnen. Maar uranium kan (net als steenkool) ook gevormd worden als biologisch afbraakproduct.

In landen als Canada, Australië en Kazachstan wordt uranium (meestal in open mijnen) gewonnen uit het mineraal uraniniet, ook wel pekblende genoemd. Het erts dat wordt gedolven is het eindresultaat van miljoenen jaren aan chemische reacties tussen anorganische stoffen zoals zwavel en andere niet-biologische verbindingen.

Maar enkele jaren geleden ontdekten wetenschappers in het lab dat uranium ook op een andere manier kan worden gevormd. Een wel op een heel speciale manier, namelijk door bacteriën die voor hun ademhaling in plaats van zuurstof, uraniumatomen produceren. Dat levert een niet-kristallijne vorm van uranium op die heel andere fysische en chemische eigenschappen bezit dan de bekende, ‘natuurlijke’ vorm.

"In een sedimentlaag niet ver van het Amerikaanse nationaal park Yellowstone, troffen onderzoekers in een boorkern grote hoeveelheden van het door bacteriën geproduceerde uranium aan"

Een team van Amerikaanse wetenschappers heeft nu ontdekt dat deze bizarre vorm van uranium niet eens zo zeldzaam is. Integendeel. In een sedimentlaag in de Amerikaanse staat Wyoming – niet ver van het nationaal park Yellowstone – troffen ze in een boorkern grote hoeveelheden van het door bacteriën geproduceerde uranium aan.

Door welke bacteriën dat uranium werd geproduceerd, konden de wetenschappers niet zeggen. Ze wisten alleen dat dit minstens drie miljard jaar geleden moet zijn gebeurd. En dat de kans groot is dat de uraniumproducerende bacteriën vandaag de dag niet meer bestaan.