Alleen al het feit dat zij beweert dat hij zijn naam ook op het lot MOCHT zetten zegt genoeg. De keus voor het woord mogen, toont aan dat haar intentie was om hem een gunst te verlenen (namelijk meedelen in de eventuele winst). En dus niet dat e het on eigen belang deed (voor geluk) zoals ze nu beweert.
Ook raar dat ze pas bij de prijsuitreiking voor het eerst contact hadden hierover. Ik denk dat de neef de bui al zag hangen.
Inderdaad jammer dat zulke mazzel meteen tot ellende geleid heeft in plaats van tot blijdschap. De meeste mensen worden pas ongelukkig nadat ze de prijs in handen hebben en hun ware vrienden erdoor hebben leren kennen
.