ZEGGE - Het is een jaar geleden dat een tweede frietbakker opende pal naast De Pikeur, daarvoor 35 jaar dé frietleverancier van het dorp. Een jaar later borrelt de onvrede nog steeds. Verslag van de strijd om de frieteter in Zegge.

Een jaar na het uitbreken van een heus 'patatje oorlog' in Zegge is de tweestrijd tussen twee concurrerende snackleveranciers een soort koude oorlog geworden. De meest heftige reacties zijn wat geluwd, maar onder de oppervlakte speelt de rivaliteit nog steeds een rol. Klanten hebben een duidelijke voorkeur, maar zijn huiverig om hun naam te geven. Want in de krant met naam en toenaam partij kiezen, dat is een stap te ver.

Wat was er ook alweer aan de hand? Frietkar De Pikeur op het plein in het hart van het dorp kreeg na 35 jaar ineens een concurrent op enkele tientallen meters afstand: cafetaria Kerkzicht, een uitbreiding van Café Zaal Kerkzicht. Foto

Die actie zorgt tot op de dag van vandaag voor verdeeldheid onder de dorpelingen. Bij de een ligt de loyaliteit bij de kraam die er al zo lang is, de ander prijst de nieuwkomer. Voor beide ondernemers is het simpel: ,,Je moet uiteindelijk gewoon je eigen ding doen. Kijken naar wat de ander doet heeft totaal geen zin'', zo klinkt het in beide kampen.

De Willebrordse Joyce ten Böhmer, sinds een jaar of vier eigenaresse van frietkar De Pikeur, keek maar wat raar op toen ze hoorde dat De Kerkzicht een cafetaria opende. ,,Ik ben nooit ingelicht en hoorde het eigenlijk pas toen ze bijna open gingen'', vertelt Joyce, terwijl ze haar klanten helpt. ,,Het is maar een dorpje met amper tweeduizend inwoners en dan open je zo dichtbij een bestaande cafetaria?''

Dat punt verdeelt de dorpsbewoners. Volgens een groepje Zeggenaren dat bij de frietkar staat zit het zo: ,,Deze kar is hier een begrip in het dorp. Die staat er al sinds ik jong was en ik zal er blijven komen tot wanneer ik oud ben'', lacht een man die net zijn frikandel heeft gekregen. ,,Daarom vind ik het eigenlijk ook schandalig dat je letterlijk om de hoek een frietzaak opent; dat kun je toch niet maken, als 'buren'?''

Een jongere dame, die net met haar dochter cafetaria Kerkzicht uit komt, zegt dat veel mensen dat anders zien. ,,Weet je, we leven in een vrij land, met een vrije economie. Je moet inspringen op wat de markt te bieden heeft. Het is weer eens wat anders. Ik vind het zelf veel fijner om naar een frietzaak te gaan dan naar een kar. Voor mij voelt dat wat netter aan. En ik vind het hier heel lekker.''

Ten Böhmer houdt vertrouwen in haar kraam. ,,De meeste klanten komen hier al jaren. Die komen vanuit het dorp of buitenaf voor hun frietje, maar ook voor een praatje'', legt ze uit. ,,Je bent naast een frietbakker soms ook een sociaal werker! Het is meer dan alleen een frietkar zijn, maar het gaat om alles eromheen.''

In het begin, toen de concurrent net open was, merkte ze wel dat klanten wegliepen. Maar nu heeft iedereen wel zijn 'plekkie' gevonden, zegt ze. ,,Op dit moment mag ik niet klagen; dat doe ik dan ook niet. Intussen heb ik me er wel bij neergelegd. Je kunt zelf toch niets anders doen dan de zaak blijven die je altijd bent geweest.''

Zeer positief
Net om de hoek zit concurrent Marcel Nieuwkoop, met zijn cafetaria Kerkzicht. Terugkijkend op zijn eerste jaar is hij zeer positief. ,,De cijfers zijn goed. En dat is eigenlijk al zo vanaf het moment dat wij opengegaan zijn.'' De geboren Zeeuw bekijkt het heel zakelijk. ,,Mijn vrouw en ik merkten al snel dat de klanten van ons café en de feestzaal behoefte hadden aan eten. Toen ontstond het idee voor een cafetaria en dat sloeg aan.''

Zelf houden Nieuwkoop en Böhmer hun hoofd koel. ,,Het is geen patatje oorlog'', lacht Ten Böhmer. ,,Hier heet dat een frietje moeilijk!''