HEEMSKERK - De eigenaar van de portemonnee die vorige week, 23 jaar nadat hij hem was verloren, plotseling weer voor de deur van zijn ouderlijk huis lag, heeft nu ook de vinder van zijn beurs getraceerd.
"Gisteren kreeg ik een berichtje van een jongen die hem met een collega had gevonden", vertelt Marco Liefting tegen NH Nieuws. "Dat was twee straten achter m'n ouders' woning. Ze zijn stratenmakers, en moesten de straat leeghalen en opnieuw bestraten, en daar lag-ie: onder de bestrating."
Dankzij adresgegevens op de pasjes wisten de stratenmakers waar de portemonnee thuishoorde. Althans, dat dachten ze, want Liefting is lang geleden naar de andere kant van het land verkast. Zijn ouders daarentegen wonen nog altijd op hetzelfde adres, waardoor de portemonnee 23 jaar na dato alsnog bij de rechtmatige eigenaar terugkwam.
Lieftings dochter trof de portemonnee aan tijdens een logeerpartij bij opa en oma. "Pap, mag ik wat vragen? Ben jij ooit een portemonnee verloren?", vroeg ze haar vader in een telefoongesprek. Hij moest even graven in z'n geheugen, maar herinnerde zich dat dat in 1995 inderdaad eens was gebeurd.
Nadat ze hem een foto van de portemonnee had gestuurd, wist Liefting het zeker: het was zijn portemonnee. Onmiddellijk rezen er nieuwe vragen bij hem: wie heeft 'm gevonden en voor het huis van z'n ouders neergelegd? "Ik hoop dat diegene zich meldt!", zei hij tegen NH Nieuws. "Ik ben zo benieuwd waar hij is gevonden. Ik ben flabbergasted!"
Guldens zaten er niet meer in, maar wie de pasjes in de portemonnee ziet, weet onmiddellijk dat de inhoud uit de vorige eeuw stamt. "Er zat nog een oud legitimatiebewijs in, maar dat was aardig verweerd, en een ponsplaatje - zoals je dat vroeger bij het ziekenhuis kreeg - en dat was nog heel goed leesbaar - en m'n ziekenfondspasje."
Liefting heeft inmiddels contact gehad met de stratenmakers. "Ik heb 'm bericht gestuurd dat ik het super vond." Hij hoopt de stratenmaker binnenkort een keer te ontmoeten, om hem nogmaals te bedanken. "Hij zei dat hij maandag weer bij mij in de straat aan het werk was, maar ik ben momenteel op vakantie in Turkije, dus dat zal op een later moment even moeten."
De portemonnee beschouwt hij vanaf nu als archeologische vondst. "Qua waarde is het helemaal niets meer, maar het is wel grappig. Ik ga 'm echt niet weggooien, want het is uniek dat zoiets wordt teruggevonden en dan ook nog wordt terugbezorgd."
Foto