@Grouse:
wat jij zegt kan het nodige verklaren....
- wagenziek ben ik nooit geweest, maar toen ik nog niet zelf achter het stuur zat, keek ik als een braaf kind uit het raam, en ik was 8 toen ik kon kaartlezen (mijn moeder gaf mij een stokoude kaart voor als ik mij verveelde, ik kon na een uur of zo die kaart vergelijken met borden langs de weg en dan vertelde ik waar we waren), toen ik 14 was hield ik -enig kind op de achterbank- ook nog een logboek bij, tamelijk vergelijkbaar met wat tegenwoordig boordcomputers doen. tot grote opluchting van mijn ouders had ik een maand na mijn 18e verjaardag mijn rijbewijs, zodat ik 'moedertaxi' kon worden
- omdat ik vliegen zo stomvervelend vind en dan ook nog alles mis wat er tussen A en B is (bij langere autoreizen zijn de rustpauzes altijd op plaatsen waar ik denk dat het "mooi is", en dan maak ik daar foto's (gelukkig moeten die niet meer "filmpje voor filmpje" duur worden ontwikkeld
) "vlieg" ik alleen maar als er een goede reden voor is, en dan doe ik mijn best om bij een raam te mogen zitten, zodat ik naar buiten kan kijken en met mijn fototoestel kan klooien.
ik kom altijd redelijk fit uit het vliegtuig, en
soms zijn de foto's van wolken en andere vliegtuigen best mooi