Het is de duurste wijn ter wereld: de Romanée-Conti ter waarde van 11.000 euro. Voor een 44-jarige restauranthouder was het een erfstuk dat hij koesterde en nooit zou opdrinken. Totdat zijn kok een grote fout beging en per ongeluk de fles wijn door de coq-au-vin gooide. “Dat dampend kieken. En die fles. Léég. Mijn hart stond stil.”

Hij ging hem nóóit opdrinken en op een dag zouden z’n kinderen er een prachtig erfstuk aan hebben, net zoals ook hijzelf er ooit een erfstuk aan had gehad, meldt De Stentor. De restauranthouder, die anoniem wil blijven, behandelde z’n fles Romanée-Conti met uiterste zorg. Tot drie weken geleden.

Die extreem dure wijn had natuurlijk nooit op het keukenblad mogen belanden. Maar het gebeurde toch en de gevolgen waren onomkeerbaar. Die avond, in het restaurant: coq-au-vin op de suggestiekaart, bereid met wijn van 11.000 euro.
Lijkbleek

De restauranthouder was die dag bezig geweest met het verhuizen van meerdere flessen dure wijn. Hij had er een aantal op het werkblad in de keuken gezet, met het idee deze later weer op te ruimen. Maar hij moest eerst tussendoor nog even een boodschap doen. Toen hij terugkwam was het al te laat.

“Ik zeg tegen de kok: ‘Weet gij wel waar ge zonet die kip mee hebt geblust?’ ‘Euh, de wijn die gij daarvoor had klaargezet, chef?’ Ik zei: ‘Pak eens uw smartphone en zoek op ‘Romanée-Conti.’ Ik kan u verzekeren: die man werd zo wit gelijk dat laken hier.’’
350.000 euro

Nog geen twee zoekacties op het internet waren er nodig om te ontdekken dat Romanée-Conti één van de duurste wijnen ter wereld is. In Hongkong bijvoorbeeld werd een paar jaar geleden nog 350.000 euro betaald voor twaalf flessen uit 1978. En op verschillende sites staat vandaag Romanée-Conti te koop voor 11.500 euro.

Of de coq-au-vin extra lekker smaakte? “We zullen natuurlijk nooit zeker weten of het aan de wijn lag. Maar het was de beste coq-au-vin in tijden. We hebben hem dan maar geserveerd,’’ zei de restauranthouder aan De Stentor. De kok is er een aantal dagen flink niet goed van geweest vanwege schuldgevoel. “Maar dat hoeft niet, zeg ik hem. Ik plaag hem er nog wel eens mee. Maar ’t is allang vergeven. Hij mag blijven.’”