Een Drents eilandje is weer Gronings. We gaan terug naar deze dag in de geschiedenis, 29 februari 2000, de dag dat het weggedreven eilandje in het Zuidlaardermeer werd teruggehaald naar Groningen.

Een stevige storm houdt huis in het najaar van 1998. Her en der waait een boom in en takken vliegen in het rond. Op het Zuidlaardermeer gebeurt er heel iets anders.

Een eilandje gaat aan de wandel en drijft als een dief in de nacht steeds verder richting het Drentse deel van het meer. Eenmaal de grens over, is Groningen zo'n 2500 vierkante meter kleiner.

Lange tijd laat Stichting Het Groninger Landschap het op z'n beloop. Tot het eilandje pal voor de ingang van het haventje bij Midlaren komt te liggen. Alleen kano's kunnen er nog langs. Tijd voor actie.

Halverwege februari 2000 mislukt de eerste poging om het eilandje van 40 bij 65 meter terug te slepen. Het stukje land heeft zich inmiddels met wortels diep in de grond genesteld. Op 29 februari waagt het Groninger Landschap een nieuwe poging.

'We wilden nog snel even de Zuidlaardervlag erop planten, maar dat ging al niet meer', zegt een van de toeschouwers. Tot haar grote spijt lukt het om het eilandje in beweging te krijgen, al vormt de wind nog wel een uitdaging.

'Door de wind hebben we moeite om te corrigeren', zegt aannemer Vegter. 'Maar dat komt wel klaar. We gaan lekker door.'

En zo geschiedt. Het eilandje, ongeveer een half voetbalveld groot, beweegt langzaam maar zeker terug naar de Groningse kant van het Zuidlaardermeer. Met onder meer twee duwboten met dik 200 pk als drijvende krachten.

Woensdagmiddag 29 februari 2000 ligt het stukje grond op de juiste plek, vastgepind met palen. Groningen heeft het onbedoelde landjepik van de Drentse buren hersteld.