HOORN - Vluchtelingenvrouwen hebben voor Internationale Vrouwendag speciaal voor koningin Maxima een jasje geborduurd. "We grijpen heel hoog, maar Maxima inspireert ons", vertelt Marilou van bordduuratelier About a Jacket in Hoorn. Toch schuilt er een groter verhaal achter dit ene jasje.

Marilou startte in 2016 met haar borduuratelier About a Jacket in Hoorn, waar ze vluchtelingenvrouwen begeleidt. Vorig jaar borduurden ze voor het eerst rondom Internationale Vrouwendag een vrijheidsmantel, en deden de vrouwen dit live voor winkelend publiek in de oude V&D.

Dit jaar maken de vrouwen een speciaal jasje voor koningin Maxima. "We grijpen hiermee heel hoog, dat realiseren we. Maar Maxima inspireert ons en de vrouwen. We doen dit om haar te eren", vertelt Marilou. De vrouwen kunnen zich ook tot op zekere hoogte met haar identificeren.

"Maxima is weliswaar geen vluchteling, maar ze is ook een vrouw die haar land heeft verlaten en hier een volledig nieuw leven moest opbouwen. Dat voelen deze vrouwen ook. Daarnaast is het een sterke vrouw en staat ze voor wie ze is, en draagt ze integratie en vluchtelingen een warm hart toe." Het jasje is gemaakt in het teken van internationale vrouwendag op 8 maart en Marilou heeft deze gisteren aan de poort van Paleis Huis ten Bosch achtergelaten.

Het jasje is toevallig een uniek project, maar het werk wat Marilou dagelijks doet, is misschien wel het echte kunstwerk. Toen zij startte zat Nederland volop in de vluchtelingencrisis. Marilou heeft een achtergrond in de mode en wilde altijd al jasjes laten borduren van alpaca uit Peru. "Dit bleek alleen zo een complexe opgave, dat ik bij mezelf te rade ging of ik niet zoiets moois kon opzetten in Nederland? Waarom kan ik het hier niet laten borduren door vrouwen die er hier wat aan hebben?"

"We zien alleen maar de ellende, maar Syrië heeft echt een prachtige cultuur"

Zo kwam ze op het idee om deze vrouwen een veilige haven te bieden. "Ik wist niets van vluchtelingen of hun achtergrond, maar ik wist wel dat dit een groep is die er veel aan heeft. En dat leek me zo mooi." Marilou richt zich met haar atelier het liefst op de positieve dingen. "Ze vinden het zo leuk om hier te komen en elkaar te ontmoeten. Veel vrouwen zijn ook echt leergierig. Ze hebben niet altijd de kans gehad om naar school te gaan en een opleiding te volgen. Hier voelen ze zich veilig en ik vind het belangrijk dat er een leuke sfeer is."

Toch is er soms ook droevigheid. "Als één van de vrouwen vertelt over haar man die gevlucht is uit Idlib, en vast zit in Ankara - dat zie je wat dat met iedereen doet. Ze hebben zo veel meegemaakt. Het borduren is daarom ook een vorm van therapie. Maar ik wil me focussen op de mooie dingen die er zijn, ook naar de Nederlandse bevolking. We zien alleen maar de ellende, maar Syrië heeft echt een prachtige cultuur. We weten daar zo weinig vanaf."