Oud ijzer levert op dit moment vier á vijf cent per kilo op. Reden voor Ronnie Sijtsma uit Hoogezand om het schroot niet in te leveren, maar juist om te toveren tot een eigen kunstwerk. 'Ik kan er ook iets leuks mee doen. Creatief bezig zijn.'
'Dit is mijn favoriete kunstwerk', zegt hij terwijl hij wijst naar een grote ijzeren pop, die lijkt op een van de beelden op Paaseiland. 'Ik heb een oude kruk gebruikt en zuigers van een oude auto.' Het hoofd maakte hij van de deur van een oude oldtimer.

Zoontje Noan is ook fan van zijn vaders werk. 'Wat is jouw favoriet?', vraagt verslaggever Ronald Niemeijer aan het jochie. 'Deze', zegt Noan, wijzend naar een ijzeren kat, met ogen gemaakt van kogellagers.

Iets verderop in de tuin van Sijtsma hangt het werk waar hij zelf erg trots op is. 'Dit is de hangende anus. Vogeltjes kruipen zo in het kontgat en kunnen zo de winter doorkomen.'

'Je moet ermee leren leven', bekent zijn vrouw Rachel. 'Hij gooit nooit iets weg. Hout ook niet. Je moet ook maar niet in de schuur kijken.'

Dat de Hoogezandster écht niks weg kan gooien, wordt duidelijk als de schuur toch opengaat. 'Zelfs het nietje uit een theezakje bewaar ik.'

Kunnen mensen ook oud ijzer afleveren bij Sijtsma? 'Nee!', zegt Rachel. 'Eerst de schuur leegmaken!'.