Restauranthouder Filip Meul van restaurant ’t Polderhuis in het Belgische Moerbeke (bij Koewacht) is vijfhonderd porseleinen borden kwijt. Hij leende zijn servies uit aan klanten die maaltijden afhaalden, maar veel mensen brachten het niet terug. Hij roept zijn klanten op dat alsnog te doen. ‘De kas is bijna leeg’.

Filip Meul en partner Nathalie de Schrijver van Brasserie 't Polderhuis in Moerbeke zijn zo'n vijfhonderd borden kwijt. Aan het blauwe krat hangt een tekst: ‘Borden en schalen mag u gerust hier leggen. Bedankt! Ik hoop dat alles lekker was!!’

De verdwenen borden bezorgen Meul een flinke schadepost. ,,Zo’n bord is 10 á 15 euro waard, samen denk ik zo’n zes á zevenduizend euro. Ik moet diep in de kas grijpen om nieuwe borden aan te schaffen, maar die kas is bijna leeg.” Meul is bezig met de aanschaf van nieuw servies, maar hoopt dat de borden voor 8 mei terug naar zijn zaak komen, want op die datum mogen in België de terrassen weer open.

Net als veel andere restaurants verzorgde Meul afhaalmaaltijden tijdens deze lockdown en die van vorig jaar. Onder zijn klanten zijn ook veel Nederlanders. ,,Ik denk ongeveer veertig procent. We zitten dertig meter van de grens.” De maaltijden werden deels geserveerd op wegwerpmateriaal, maar deels op servies van het restaurant. ,,Vooral voor de carpaccio en de vispotjes leenden we porseleinen borden uit. We wilden dat de maaltijden niet aan kwaliteit zouden verliezen. Carpaccio van een aluminium schaaltje, dat smaakt niet. Bovendien blijft het vlees op een bord veel langer koud. Ik wilde ook meegaan met de tijd: het is milieuvriendelijker om borden uit te lenen.”

Meul ging ervan uit dat zijn klanten de borden wel terug zouden brengen, maar hij mist nog altijd vijfhonderd borden, ook uit de eerste lockdown. ,,Verschillende media hebben me inmiddels al gebeld. Dat heeft geholpen. Ik merk nu dat de mensen mondjesmaat borden terug komen brengen.” Er is geen sprake van kwade opzet, merkt Meul. ,,Ze vertellen dat ze het vergeten waren, en dat de borden nog in de kast stonden. Ze hadden niet de bedoeling om de borden achter te houden. Het is gewoon nonchalance, denk ik.”

Borg vragen voor het servies, dat wil Meul niet. ,,Er zijn veel mensen die het niet breed hebben in deze tijd. Tien euro borg voor een bord, is best veel. Als ze zeventig euro besteden en ze moeten als gezin nog vijftig euro borg bijleggen, dan ben ik bang dat ze afhaken. Het is een beetje moeilijk. Ik wilde met het uitlenen goodwill kweken bij mijn klanten, en tegelijkertijd duurzaam bezig zijn. Dat is een win-win-situatie, dacht ik. Maar blijkbaar werkt het zo niet.”