Nelly Singerling (92) weet nog goed dat ze tijdens de Tweede Wereldoorlog las over geallieerde parachutisten die boven Arnhem naar beneden sprongen. "Terwijl de Duitsers 'pop pop pop' op hen schoten." Onze vrijheid hebben we aan hen te danken, zegt ze. Om iets terug te doen, wil ze nu geld inzamelen en springt ze zélf uit het vliegtuig.

Singerling springt zondag samen met haar 22-jarige kleindochter Alicia voor Walk4Veterans: een jaarlijkse sponsorloop van stichting Hulp voor Helden waarmee zoveel mogelijk geld wordt opgehaald voor veteranen met PTSS.

Spannend, zou je zeggen, maar Singerling is alles behalve nerveus. Ze was een van de eerste Nederlandse vrouwen die met een parachute sprong en werd in 1958 Nederlands kampioen. In dat jaar leerde ze in twee weken tijd de fijne kneepjes van het vak tijdens haar opleiding tot parachutist.

Voor het kampioenschap kwamen mensen uit de hele wereld over, vertelt ze, en ze kregen bijzondere opdrachten. "Ik moest een tekst van Shakespeare onthouden: Kom laat mij niet smaakvol liggen, rijk mij uw sterke hand. Als ik die eenmaal op de grond wist te herhalen, kreeg ik 10 punten." Ze versloeg er 39 concurrenten mee.

Inmiddels heeft ze heel wat sprongen gemaakt: 21 in totaal. Behalve tussen haar 65ste en 78ste: toen sprong ze niet vanwege een jaloers vriendje. "Een Italiaans vriendje in Canada vond het maar niks dat ik naar een parachuteclub ging met al die mannen daar. Ik dacht: dat gezeur, dan stop ik er maar mee."

Vorig jaar deed ze dat al door parachute te springen, hoewel ze niet had verwacht dat ze er toestemming voor zou krijgen van de organisatie. "Ik dacht: ze vinden me vast te oud. Mensen denken al snel dat je op mijn leeftijd een bril nodig hebt, een hoorapparaat, een rollator en dat je niet meer kunt denken omdat je hersenen minder goed werken."

Met haar sprong haalde ze 2000 euro op. Dit jaar wil ze 25.000 euro ophalen. "Hulphonden helpen veteranen met PTSS fantastisch, maar ze kosten een kapitaal."

Ze gunt veteranen vooral het vrije gevoel dat zij zelf heeft als ze springt, zegt ze. "Ik vind het heel fijn om in de lucht te hangen en te denken aan de vrijheid die wij als Hollanders hebben. We kunnen doen en zeggen wat we willen."

En dat is niet vanzelfsprekend, vindt ze. Ze haalt de parachutisten aan die in Arnhem werden beschoten. Zelf heeft ze de vrijheid om te springen, zonder dat er iemand staat die kogels op haar afvuurt. "Daar ben ik zo dankbaar voor. U heeft geen idee. Je hangt in de lucht, als je je armen beweegt, duik je naar beneden. Je hebt een controle die je nooit ergens hebt. Die vrijheid vind ik heerlijk."

Singerling legt al haar sprongen zorgvuldig vast in haar 'Logboek van gemaakte parachutesprongen'. Haar grootste wens is om ooit nog in haar eentje te springen. "Dat laten ze niet toe. De leeftijdsgrens ligt op 65. Ze zijn bang dat je iets breekt."

Maar zelf wéét ze dat ze sterke benen heeft, zegt ze. "Ik weet hoe ik het moet doen. Als je van een tafel recht naar beneden springt, kun je je beneden breken. Maar bij een parachutesprong spring je in een andere hoek. Dus dit is mijn wens. Even voor mezelf bewijzen dat ik alles nog kan."
Foto