@Buick: De "Cannonball Run" bestond echt. De naam stamde van Erwin Baker. In 1914 reed hij met een Indian motorfiets van San Diego naar New York in een recordtijd van 11 dagen, 12 uur en 10 minuten. Hij kreeg de bijnaam "Cannonball" toen een journalist in New York hem vergeleek met de beroemde "Cannonball train" van de Illinois Central Railroad. Tot in de jaren dertig vestigde hij nog 142 records door grote afstanden met auto's en motorfietsen zo snel mogelijk af te leggen. Zijn beroemdste record vestigde hij in 1933 toen hij een Graham-Paige Model 57 Blue Streak 8 in 53½ uur van New York naar Los Angeles reed. Dit record bleef bijna 40 jaar staan. In 1971 organiseerden de autojournalisten Brock Yates en Steve Smith van het blad Car and Driver een min of meer illegale race van New York naar Redondo Beach (Californië). Ze noemden dit de "Cannonball Baker Sea-To-Shining-Sea Memorial Trophy Dash", maar de race werd ook de "Cannonball Baker" of de "Cannonball Run" genoemd. Voor de organisatie hadden ze twee redenen: de viering van het bestaan van het Interstate Highway snelwegnet, maar ook een protest tegen de invoering van de maximumsnelheid van 55 mph (89 km/h). Dat was nauwelijks sneller dan de gemiddelde snelheid van Cannonball Baker in de jaren dertig. Ze werden ook geïnspireerd door de road movies Two-Lane Blacktop en Vanishing Point (allebei begin 1971 uitgekomen). De race werd in de jaren zeventig vijf maal georganiseerd: op 3 mei 1971, 15 november 1971, 13 november 1972, 23 april 1975 en 1 april 1979. De Amerikaanse coureur Dan Gurney won de tweede race met een gemiddelde snelheid van ongeveer 130 km/h in een Ferrari Daytona, waarbij hij één bekeuring kreeg. Er waren geen regels, behalve de start- en de finishplaats. De keuze van het voertuig en de route waren vrij.
Bron: wikipedia