Het definitieve einde van de DSB Bank is voor Ilse Klöpping ook een bijzonder moment. Het bedrijf waar ze in 2006 begon, en nog steeds werkt om het faillissement af te ronden. "Ik blijf tot het bittere eind", zegt de 37-jarige vrouw uit Hoorn.

Ilse had zich haar tijd bij de DSB bank heel anders voorgesteld. "Ik was jong en wilde carrière maken. Ik zag mezelf groot worden bij de bank." Maar daar kwam op 19 oktober 2009 abrupt een einde aan toen de bank van Dirk Scheringa failliet werd verklaard. "Ik was enorm verdrietig, het kwam koud op m'n dak. Ik dacht: dit is het einde van m'n baan."

Maar hoe anders liep het. Ilse wordt gevraagd om voor de curatoren te werken om het faillissement af te wikkelen, en zegt gelijk ja. "Het is wel heel dubbel. Je bent trots op het werk dat je doet, maar tegelijkertijd verdwijnt je werk ook. Maar je staat daar niet dagelijks bij stil, je wil gewoon je werk goed doen. Maar het is alsof we met een kwispelende staart ons eigen graf hebben gegraven."

Geen wrok over faillissement
Twaalf jaar later kijkt de Horinees nuchter terug op het faillissement van de bank. "Ik weet dat veel mensen er een mening over hebben. Maar het is niet dat ik het onrechtvaardig vond, of dat ik boos was. Dirk Scheringa had zijn mening, en Pieter Lakeman ook (die klanten opriep geld van de DSB-rekening op te nemen, red.). Het kwam vooral onverwacht."

Inmiddels werkt Ilse langer voor de curatoren dan voor de DSB Bank. "Dit is mijn mooiste tijd geweest. Het was heel leerzaam, en ik heb mooie mensen ontmoet. Dat het afwikkelen van het faillissement twaalf jaar ging duren had ik nooit verwacht." En nog steeds zit haar werk er niet op.

Want het faillissement mag dan wel definitief zijn afgerond, maar nog steeds worden schuldeisers terugbetaald. Er is nog 650 miljoen euro beschikbaar om deels misgelopen rente mee terug te betalen. In totaal 280.000 rekeninghouders komen daarvoor in aanmerking. Mensen waar grotendeels geen contact meer mee is, en die gezocht moeten worden.

En dus is Ilse ook voorlopig nog even aan het werk. "Het is een bewuste keuze om te blijven. We zijn nu zo dichtbij, ik wil het afmaken ook. We zijn een hecht team en doen het met z'n allen. Ik kan het nog niet loslaten."

Op zoek naar nieuwe baan
Toch weet ze ook dat het einde nu echt in zicht is. En wat gaat ze dan doen? "Dat weet ik nog niet. Ik denk er wel eens over na, maar ben er nu niet mee bezig. Ik heb hier nog wel even werk.

Het hele avontuur heeft Ilse niet veranderd als mens. "Dit overkomt je, daar heb je geen invloed op. Ik ben gewoon nuchter. Wat het me wel heeft gebracht is trots dat ik dit heb kunnen doen."