DEN HAAG - 'Bare foot man' Koos is iemand die opvalt in de centrale hal van het HagaZiekenhuis in Den Haag: hij verplaatst zich al vijf jaar lang op blote voeten. 'Mensen vragen in de lift of ik geen koude voeten heb.'
Presentator Fred Zuiderwijk spreekt in het HagaZiekenhuis allerlei mensen aan met de simpele vraag 'Hoe gaat het?' en dat levert bijzondere gesprekken op, de een met een lach, de ander met een traan. Koos is iemand die voor de camera verschijnt.
'Ik ben hier omdat ik last heb van een hernia in mijn rug en om te kijken of er iets aan te doen is', vertelt de man die in zijn camper in Zoetermeer woont, in gesprek met Fred. Vanaf de buitenkant zijn de rugklachten niet aan Koos af te zien. Het ontbreken van zowel sokken als schoenen is iets dat wél opvalt.

Dat merkte Koos ook weer toen hij op de afdeling was voor zijn afspraak. 'De beveiliger kwam net naar me toe en hij zei tot drie keer toe: je hebt geen schoenen aan. Toen ging hij me controleren of ik de juiste papieren had. In de zomermaanden hoor ik het minder', vervolgt de geboren Rotterdammer monter.
Toch vindt Koos de commentaren die hij krijgt alles meevallen. 'Mensen vragen in de lift of ik geen koude voeten heb in de winter. Natuurlijk heb ik dat wel, maar dat vind ik niet erg', lacht hij.

Zijn blote voeten zorgen daarnaast op straat voor bovengemiddeld contact met anderen. 'Mensen kijken als ze me zien eerst naar mijn blote voeten, vervolgens kijken ze me over het algemeen aan en zeggen ze ook gedag. Maar je hebt ook mensen die zeggen dat ik helemaal gestoord ben hoor', vertelt Koos met een brede grijns.
Maar waarom loopt hij zonder schoenen rond? 'Het voelt lekker', gaat Koos verder in kenmerkende Rotterdamse tongval. 'Op blote voeten heb ik contact met de aarde, met de stenen, het gras en het zand. Het is iets dat ontstaan is. Eerst liep ik op slippers, maar die gingen ook een keer uit. Ik doe het nu een jaartje of vijf', zegt Koos, in het dagelijks leven ambtenaar bij het Ministerie van Onderwijs.

Op het ministerie zijn zijn collega's inmiddels wel gewend aan het ontbreken van schoeisel rond de voeten van Koos. 'Het is soms wel lastig, maar er zijn geen kledingvoorschriften. Ik heb altijd wel slippers bij me. Als iemand er moeite mee heeft, doe ik ze aan.'
Op zijn blote voeten staat Koos er allesbehalve alleen voor. 'M'n vriendin doet het ook. Ik heb haar leren kennen tijdens de coronaperiode. Ze liep ook op blote voeten, woonde net als ik in een camper én is ook in Rotterdam geboren. Ze is zelfs in dezelfde straat en in hetzelfde huis als ik geboren. Als je elkaar dan ontmoet, kan dat geen toeval zijn.'
Foto