Een beheerder van een camping in Noord-Holland heeft jarenlang een deel van opbrengsten van de verhuur van chalets en caravanplekken in zijn eigen zak gestoken. Volgens zijn werkgever gaat het om bijna een half miljoen euro. De man moet het geld nu van de rechter terugbetalen.

Dat blijkt uit een recente uitspraak van de rechtbank Noord-Holland.

De man ging in 2017 aan de slag als beheerder van camping Ursemmerhof in Ursem, een dorpje bij Alkmaar. Hij kreeg een klein salaris en mocht gratis wonen in een van de chalets op het terrein. Ook mocht hij de opbrengsten van de kantine en de verhuur van twee chalets en twee caravanplaatsen incasseren.

In februari 2023 vroeg een van de bewoners de campingeigenaar opheldering over de aankoop van een kavel. Hij had daar drie maanden eerder 42.500 euro voor betaald, maar nog steeds geen afspraak voor de overdracht bij de notaris gekregen. Uit onderzoek bleek dat het bedrag was overgemaakt naar de privérekening van de campingbeheerder.

Uit nader onderzoek bleek dat dit de jaren daarvoor veel vaker was gebeurd. De beheerder had bewoners facturen voor huur en energiekosten gegeven op briefpapier van de camping, waarop hij zijn eigen naam en persoonlijke bankrekeningnummer had vermeld.

Na deze ontdekking zette de eigenaar de man op straat, en liet beslag leggen op zijn bankrekening en tientallen goederen die hij op de camping had opgeslagen.

De ontslagen beheerder stapte hierop naar de rechter, om de spullen die nog op de camping stonden terug te eisen. Het ging daarbij onder meer om een graafmachine, een motorboot, jukeboxen, gokkasten, wasmachines, vriezers, scooters, een jetski, een lasapparaat en andere gereedschappen.

Op zijn beurt eiste de eigenaar van de camping dat de man het ten onrechte opgestreken geld zou terugbetalen. Volgens de eigenaar had de man sinds 2017 in totaal ten minste 480.000 euro achterovergedrukt.

Voor de rechtbank erkende de ex-beheerder dat hij een deel van de campinginkomsten in zijn eigen zak had gestoken, maar ontkende dat er sprake was van fraude. Hij zou daarover mondelinge afspraken met de eigenaar hebben gemaakt. Hij zou zo op een 'alternatieve manier' zijn gecompenseerd voor zijn 24-uurs beschikbaarheid en groeiende takenpakket op de camping.

Uit de uitspraak blijkt dat de rechter daar weinig van gelooft. Dat hij de omstreden campingopbrengsten in zijn eigen zak mocht steken acht de rechter 'verre van aannemelijk' en 'zelfs ronduit ongeloofwaardig', gezien de omvang van de beloning en de manier waarop deze buiten de boekhouding van de camping liep.

Porsche gekocht
De rechter wees daarbij onder meer ook op een uitgeschreven versie van een opgenomen gesprek tussen de eigenaar en de beheerder, waarin de laatste erkent dat hij 'stomme dingen' had gedaan en daarin 'was doorgeslagen'. Ook werd daarin gesproken over terugbetaling van het geld, en waar dat gebleven was. Zo had de man er schulden mee afgelost, zijn dochter geholpen en er een Porsche van gekocht.

De man moet van de rechter het verduisterde bedrag terugbetalen aan de campingeigenaar. De precieze hoogte daarvan moet in een zogenoemde schadestaatprocedure nog worden vastgesteld. Wel moet de man alvast de 42.500 euro terugbetalen van het verkochte kavel dat het balletje aan het rollen bracht.

De zaak over zijn spullen werd wel door de man gewonnen. De kantonrechter oordeelt dat de zaken die de man op de camping opsloeg inderdaad van hem zijn, en geen eigendom van de camping. Die spullen krijgt hij dus terug. Als de campingeigenaar ze niet teruggeeft, moet hij de man een dwangsom van 250 euro per dag betalen. Die boete kan oplopen tot 10.000 euro.

Advocaat Luella Hermes van de ex-beheerder reageerde nog niet op een verzoek om toelichting. Advocaat Wiebe de Boer van de campingeigenaar zegt geen toelichting te kunnen geven. "Ik denk niet dat mijn cliënt hier extra ruchtbaarheid aan wil geven; het is allemaal al pijnlijk genoeg."

Dat de beheerder als eerste naar de rechter stapte en niet de campingeigenaar, heeft volgens De Boer te maken met timing. "Wij zouden sowieso gaan procederen, maar hij wilde zijn spullen terug en was ons net iets voor."