klikDe gevolgen van treitereren beginnen met concentratieverlies en verminderde motivatie, en gaan via stress, burn-out, woede aanvallen (w.o. huiselijk geweld) en depressies over in psychische klachten die na verloop van tijd chronisch kunnen worden. Uiteindelijk kunnen pesterijen leiden tot pleinvrees (niet meer naar het werk, of zelfs maar de deur uit dùrven gaan), en (pogingen tot) moord en/of zelfmoord. Treiteren kost evenveel mensenlevens per jaar als het verkeer.
Uit andere bron: 40% van het werrkverzuim is gerelateerd aan depressies.
En over het niet doorhebben: het gaat lang niet altijd om een lolletje. Vaak wordt er gericht getreiterd om mensen weg te krijgen, uit racisme of andere
haatgevoelens, of om 'plaats te maken' voor familie of vrienden (er werken verdacht veel Bosniërs bij ons, bijna iedereen met een andere afkomst heeft ondertussen de brui eraan gegeven, of uit angst dat een collega die promotie zal krijgen waar die ander op zit te wachten. Leidinggevcenden treiteren die ondergeschikten die hun positie 'bedreigen', door niet slaafs volgzaam te zijn of door zoveel talent te tonen dat ze voor hun functie vrezen. Bedrijfsvoerders proberen mensen weg te pesten vanwege 'onvoordelige' arbeidscontracten (lees: ze kunnen een andere sufferd goedkoper krijgen), en het contrract legaal ontbinden zou ze teveel kosten, dus hopen ze dat de werknemer 'uit zichzelf' ontslag neemt. Hoger geplaatsten zijn ook heel goed in het vergoelijken en wegwuiven van treiterpraktijken, omdat ze het aanstellerij vinden ('losers kunnen we hier niet gebruiken'), omdat ze er geen raad mee weten, het teveel werk vinden, of zelfs omdat ze er niet tegenin dùrven gaan!
De methodes zijn ook niet altijd even subtiel, van aanhoudend en eentonig uitjouwen, steeds weer dezelfde ouwe grappen maken, en iemands (persoonlijke) spullen verstoppen, via systematisch sabotage van iemands werk, en zwartmakerij, tot fysieke intimidatie, vernieling van eigendommen en doodsbedreigingen. Veel mensen doen meewarig als slachtoffers beginnen over 'oerwoudgeluiden' die treiteraars in latere stadia maken. Wat is er nu bedreigend aan wat rustieke dierengeluiden? Als je geestelijk stabiel bent niet veel, maar er wordt danover het hoofd gezien dat dieren niet schreeuwen uit vreugde of jolijt, maar uit angst, pijn en woede, en het is met deze emoties dat het slachtoffer bestookt wordt. Als je al onder zware stress staat kan dat net de druppel zijn. Ik heb het in de tien jaar dat ik voor mijn huidige werkgever werk allemaal voorbij zien komen, en gedeeltelijk ook zelf aan den lijve ondervonden.
Als het je overkomt, probeer dan eerst te praten. Eerst met de dader(s), want de kans bestaat inderdaad dat ze het zelf niet doorhebben. (No such luck in ons bedrijf.
) En vervolgens met de leiding, tot in de hoogste geledingen als het moet. Het arbeidscontract is tweezijdig bindend: de werknemer moet zijn werk naar beste kunnen doen, maar de werkgever is niet klaar met enkel het loon uitbetalen, hij moet de werknemer in staat stellen het contract na te leven. Hij is ook verplicht iets aan treiteren te doen, en hoewel de wet erg vaag is omtrent wat voor maatregelen genomen moeten worden, als het ècht erg wordt, kun je je beroepen op overmacht en gewoon thuisblijven omdat het je onmogelijk gemaakt wordt je werk naar behoren uit te voeren. Als dat je 'bestre kunnen' is, is de baas verplicht je salaris door te betalen. Hij kan dan òf iets aan de situatie gaan doen, òf je tot je pensioen voor nop betalen, òf je contract afkopen.
(Maar raadpleeg voor je dat doet wel eerst je huisarts - en evt. een psychiater - een advocaat, en je vakbondsvertegenwoordiger. In geval van vernielingen en bedreigingen meld je deze natuurlijk ook bij de politie.)