zeer slechte zaak speciaal voor mensen emt zo'n leeftijd

Meteen een klacht met schadeclaim indienen tegen die arts die geen foto wou maken!

''Het AD meldt'' '' Aldus het AD '' .. .

Wel raar eigenlijk

this wel kwalijke zaak dat artsen dat over (hoofd)nekzien ^^

Die had opzich wel gelukt, 1 verkeerde beweging met je nek en het is gedaan met je

Dat is idd best wel cru. Meeste mensen (in ieder geval alle waar ik ooit van heb gehoord) overlijden onmiddelijk omdat ze werden bewogen terwijl ze een gebroken nek hadden.

Vaag trouwens dat je dan ineens onmiddelijk overlijd. Dat als je niet beweegt je keurig wel blijft leven.

toch erg dat er zo simpel over werd gedaan en dan ook nog zegen van warm houden en veel bewegen die arts had haar dood kunnen zijn

De zoveelste medische blunder...

Homeopatische huisarts? 'Röntgenfoto's? Ach, als je erin gelooft...'

Au!!

Zwaar lullig van die medische fouten

haha, vooral dat veel bewegen is een zeer goede tip

Weer zo´n typisch voorbeeld van doktoren die conclusies trekken zonder hun menselijkheid als toevoegende factor te gebruiken.
Wat was nou de echte moeite in de eerste instantie om geen foto te maken?
Mensen moeten meer nadenken over hoe ze denken, dat kan een hoop fouten schelen.

toch lullig dat ze niet even een fototje willen maken

zullen wij die dokter z'n nek eens breken en hem dan een maand weigeren te behandelen?

Niet echt hoor wat er dan gebeurd is dat de atlas van de rest van de wervel afbreekt en die komt dan door de zenuw welke het ademhalingsstelsel regelt. het slachtoffer "vergeet"dan hoe te ademen en stikt dus. de dood treed dan ook niet onmiddelijk op maar kan nog enkele minuten duren voor het zover is alleen emrkt ze daar niks van want ze is bewusteloos.

Medische blunders zijn ook steeds vaker in het nieuws, terwijl je zou denken dat we er medisch steeds meer op vooruit gaan.

ik heb al zo vaak verhalen gehoort van mensen die naar de dokter gaan en weer weg woorden gestuurt terwijl ze heel erg ziek zijn ofzo.. ik heb altijd zoiets van, als ik voel dat t echt niet goed met me gaat ga ik net zo lang me zin doordringen voor een onderzoek tot de arts toegeeft. je moet vaak gewoon ff aandringen.. want t is jou lichaam en je weet als er wat mis is...

79..? En dan een week met een gebroken nek rondlopen? Geluk idd dat ze nog leeft

Goeiendag zeg en dan nog fysiotherapie geven ook.

Maar hoe kan het dat je meestal pas sterft als je beweegt in zo'n geval?

nou...die heeft mazzel... aan de andere kant weet ik niet of ik dat zou willen op mn 79e...

Nou ja zeg, die artsen hebben dus ook geen zak gedaan tijdens hun opleiding. Ontslaan die mensen!

Misschien is het een geval van "Wat niet weet, wat niet deert".

Niet goed, beter andere huisarts nemen.

Beter het risico nemen.

Taai oudje, respect.

Hoe noem je een vrouwelijke bikkel?
een bikstel?
Dat lijkt wel erg op bankstel.
anyway, respect!

wow.. datje dat volhoud

respect

don't look back

niet meestal maar soms en wel als de breuk een rechte breuk is dus als de gebriken botdelen nog mooi op elkaar zitten bij beweging verschuiven de gebroken delen ten opzichte van elkaar en kan er de voornoemde situatie ontstaan waardoor het slachtoffer sterft.

Vorlopig een stevig manchet om, kan ze ook niet meer uit haar nek l*llen.

Ik kan 't snappen. Die dokter denkt natuurlijk "zucht, daar komt weer zo'n oudje met spierklachten... fysiotherapie en klaar ermee". Maar 'n foto was toch zeker wel op z'n plek geweest ^^

Dat soort gevallen zijn toch wel meer bekend? Ik kan me herinner dat ik zoiets wel eens gelezen heb... met gebroken nek kun je voor zo ver ik weet heel lang rondlopen omdat je nek niet iets is wat je erg veel beweegt. Je merkt er gewoon weinig van. Afgezien van de pijn.

Het minste wat ze hadden kunnen doen is die foto maken.

Goed dat hij fysio voor schreef een geen gyropractor.

Levensgevaarlijke fout(en). Ben ik blij dat ik niet in de schoenen van die arts(en) sta!

Zó verschrikkelijk gebroken kan die nek niet geweest zijn, anders loop je er echt geen week mee door. Er zal wel na veel zoeken een minimaal scheurtje gevonden zijn.

arme vrouw, en ook dit gebeurde weer in Gelenummerstan.....
sorry dat ik het zeg, maar begin juni 1999 ben ik op mijn werk (ik stapelde zeiknatte en dus loodzware pallets, verloor mijn evenwicht en sloeg met mijn achterhoofd op de grond) gevallen, voelde mij niet echt goed, maar omdat de werkdag al bijna over was hield ik mij groot, bracht mijn 3 collega's naar huis (in die tijd een belangrijke bijverdienste voor een pas-gescheiden vrouw die per werkdag 45km reiskosten niet vergoed kreeg omdat ze na de scheiding 'vrijwillig' verder van het werk was gaan wonen) en ging slapen, om de volgende dag (op tijd) wakker te worden en vast te stellen dat ik dubbel en sterretjes zag, mijn schouders en nek raar deden en mijn hoofdpijn niet te harden was....
heb dus eerst iemand gebeld die mijn collega's moest opvangen, zo kon ik niet achter het stuur, toen ging ik zo snel mogelijk naar een dokter.....
i.v.m mijn scheiding (ik was kostwinner) woonde ik in de Bijlmer. de huisartsenpost onder mijn flat was overbelast (artsen die ik kende, ook als vrijwilliger die bij huisbezoeken mee liep -in de Bijlmer willen zo veel mensen dingen uit de tas van huisartsen hebben dat er bij huisbezoeken vaak iemand mee gaat, ik dus ook soms- waren allemaal op vakantie), maar ik kon een paar flats verder al snel terecht.....
die arts hoorde mij beleefd aan toen ik vertelde wat mij was overkomen, en als ik gezegd had dat ik dronken en stoned van een balkon gevallen was, dan had hij vast akkurater gereageerd, maar als vrouw zware lichamelijke arbeid verrichten in de tuinbouw, en met pallets stapelen uitglijden en hard op je achterhoofd vallen, dat kon niet waar zijn (emancipatie van blanke NL-vrouwen in de Bijlmer-hoogbouw bestond toendertijd toch alleen maar daarin dat die vrouwen bij het minste hun relatie beeindigden en dan METEEN bescherming zochten bij andere mannen, dus keek hij even vluchtig naar mijn nek, voelde daar waar ik nu nog steeds de stijvespierenmiddeltjes wrijf, en bepaalde zonder verder onderzoek dat ik geen halskraag hoefde.....

Diverse artsen? Waren dat specialisten? Was ze toch doorverwezen dan? In ieder geval een heleboel slechte artsen!

dubbelpost dit keer bewust, deel het in 4 delen op, omdat het anders te lang en ingewikkeld wordt....
die arts dacht dus dat ik misschien een hersenschudding had, en dat datgene wat ik vertelde over hoe ik er aan gekomen was niet waar kon zijn, maatschappijleer en cultuurkennis m.b.t autochtonen uit omliggende gebieden (buiten de Bijlmer en ook niet in Amsterdam dus) was in die tijd (en ik geloof niet dat het nu anders is) niet echt iets waar huisartsen in de Bijlmer-hoogbouw zich voor interesseerden, zal wel tijdgebrek en te veel andere absurde problemen zijn.....

begin juni was ik dus gevallen, ondervond dat de dokter niks deed, en ik maar even rust moest houden (kortom, ik stelde mij aan).
als single in de Bijlmer kon ik niet dag en nacht op bed blijven, mijn eigenlijke huisarts (die toen ik viel op vakantie was) was extreem tegen rustkuren (waarschijnlijk omdat hij dacht aan mensen die dan helemaal nooit meer uit bed kwamen), en ik moest ook nog zorgen dat ik te eten en te drinken kreeg, dus tussen de tijden dat ik met zonnebril op bed lag (donker hielp echt, maar mijn slaapkamergordijnen waren niet zo donker) ging ik ook nog naar metropolis.de om te chatten (hoef je nu niet meer te doen met een NL-IP-nummer, maar toen was het er nog leuk en ik kende er veel mensen, ook in de gezondheidszord in Duitstalig Europa)
na anderhalve week belde de vrouw van mijn toenmalige baas, zij wist wel dat ik een hersenschudding had, maar daarvoor hoefde je toch niet zo lang thuis te blijven tegenwoordig, en ik liet mij overhalen, bij die dokter had ik ook al het gevoel gekregen dat ik mij aanstelde, en alle andere info had ik van het internet en in het Duits, en met die zonsverduistering zomer 1999 wilde ik toch ook wel graag naar dat feest op de Campus in Stuttgart, waar je het wel allemaal kon zien, was zuidelijk genoeg tenslotte.....
kortom, gezegd gedaan, trut zette haar tanden op elkaar en ging weer aan het werk, als je werkt dan kan niemand het je kwalijk nemen als je probeert je privé-leven ook door te laten gaan......
omdat hoofd/nekklachten aanhielden, ging ik wel nog naar de dokter, onder de flat waar ik woonde, en na een tijdje werd ik zowaar serieus genomen, en naar mensendieck doorverwezen........

die mevrouw in die Mensendieck-praktijk, nam mij bij de intake opvallend serieus, en toen mijn ziekenfonds (die verzekerden toen bijna de hele tuinbouw) veel meer behandelingen vergoedde voordat er opnieuw iets aangevraagd moest worden, werden we bondgenoten....
zij hielp mij alles te ontcijferen wat ik over het onderwerp van Duitse mede-chatters (veel mensen uit de zorgsektor) doorkreeg, en nam mijn hele bewegingsgewoonten door (nu ik in een heel andere branche werk komt dat opeens weer van pas) en troostte mij als werkgever, controleur onredelijk waren, en behandelde mij zo lang ze het kon verantwoorden.......

wat ik in die tijd leerde, is dat overal in omringende landen (rondom NL dus), als iemand op het werk achterover valt en met het achterhoofd op beton o.i.d terecht komt, die werknemer METEEN naar een ziekenhuis gebracht wordt en een hersen/schedelscan krijgt, kortom dat er in ieder geval gekeken wordt naar wat er eventueel kapot is....
dat die Mensendieck-mevrouw, zo goed als ze was, ook niet meer kan rekken dan ze van de verzekering mag, anders moet ze loon inleveren
dat als je huisarts zegt dat je in een menselijk leven af en toe schade oploopt (kortom, het lichaam is een soort van voertuig, waar af en toe een deuk in wordt gereden) waar je mee moet leren leven, je maar beter goed om je heen kunt kijken, want toen ik met mijn NL-D-kennis niet verder kwam, en ik aan vakantie toe was en dat snel op moest nemen, toen vond ik online een voordelige aanbieding van een hotel met thermaalbad in Slowakije, echt zo goedkoop dat ik weinig verkeerd kon doen. dat zwavelhoudende (stinkt inderdaad als de hel naar rotte eieren) thermaalbad is in een prachtige streek, en toen ik mij ook nog aan een massage van de hoofdkuurarts persoonlijk had gewaagd (was €10 per behandeling) toen kreeg ik opeens weer hoop, ben er nu dus trouwe klant en bijna genezen.........

het enige wat ik de NL-gezondheidszorg kwalijk neem is dat ze, als iemand zegt gevallen te zijn (was in mijn geval op de werkvloer, maar als je thuis van de keukentrap valt dan moet je als het kan toch ook genezen worden), dat ze dan niet zoals overal in de 'oude EU-landen' eerst alles scannen en meten waar ze de mogelijkheid toe hebben (in die eerste driekwart jaar na mijn val, toen ik wist dat er meer onderzoek mogelijk was, heb ik mij in Antwerpen en in Hamburg op eigen kosten laten onderzoeken -omgerekend €180-, maar mijn behandelaars in NL wisten niet wat ze met die onderzoeksresultaten moesten doen, omdat ze zo aan budgetten en wachtlijsten gebonden waren....

ZOALS EUROPA STEEDS MEER NAAR ELKAAR TOE GROEIT, HOOP IK EXTREEM ERG DAT DE MEDICI ELKAARS ONDERZOEKSRESULTATEN SERIEUS KUNNEN NEMEN ZONDER DAT VERZEKERINGSBEDRIJVEN OF ANDERE INSTANTIES VÓÓROORDELEN