@FuenteDelRitmoJe hebt 100% gelijk
ik zit met mijn gevoel
dan ook tussen twee
pilaren -
De eeste humanistische
pilaar zegt..
alle behoeften moeten
zijn te voorzien
De andere pilaar zegt
het kan/moet economisch.
Maar let op; je verward
de noodzaak tot commercie
of marktwerking met
taak specialisering
sinds mens heugenis.
(nu wordt het complex)
Dat er vrouwen en mannen zijn
die buiten de zichtbare markt
elkaar plezieren is juist
maar DAT is niet commercieel
maar wel natuurlijk en
gezond.. - wellicht geven ze
elkaar iets, materieels mee..
dat is geen winkel-situatie
toch?
Ik vind de ver-dienst-verlening
de introductie van betaalde
'liefde' (welke het niet is - denk ik
ongezond.
of juist de allerhoogste liefde
anderen genegenheid, tederheid,
aanraking, geborgenheid.. gesprek
en oogcontact aan te bieden..
maar moet dat economisch gemeten zijn?
(uiteindelijk komen we er niet om heen
maar dat bedoel ik niet.. niet de
nering en noodzaak - erkenning van dienst
en waardering - want die is erkent en herkent)
Als de bakker je gaat voeren
lijkt me ook niet gezond.
of erger, naast je komt staan
met het brood en het in je mond
stopt voor een gezapige prijs.
Er is een afstand tussen de
dienstverlening, aangeboden dienst
en behoeftige..
Ik heb ook behoefte aan liefde
maar hoe definieer je dat?