Dankzij de hulp van vuilnismannen hoeft Ron Goldstein zich geen zorgen te maken. Hij had zijn vrouws ring in een zakdoek gewikkeld om deze veilig thuis te bewaren terwijl zijn vrouw in het hospitaal verbleef. Dat pakte anders uit, hij werd in paniek wakker toen hij de zakdoek nergens meer kon vinden. Gelukkig was hij scherp genoeg van geest om zich te herinneren dat die dag het vuil werd opgehaald en rende naar buiten om net de vuilniswagen om de hoek van de straat te zien verdwijnen. Onvervaard belde hij de ophaaldienst en legde de situatie uit. De medewerker aldaar kon het zo regelen dat de truck werd achterhaald en Goldstein er achteraan kon rijden naar de stortplaats. Eenmaal daar aangekomen stond er al een team helpers klaar en werd de lading doorzocht. Na een klein uur vuil te hebben doorgespit had men de naald in de vuilberg, Goldstein had het geluk dat hij het vuil altijd in gele winkeltasjes deed. Niet lang na de vondst had hij de zakdoek met ring terug zodat hij vrouwlief niet hoefde teleur te stellen met het feit dat zij haar ring, die ze voor hun vierde trouwdag 35 jaar terug had gekregen, kwijt was.