Linda Mazzantie deed tijdens haar vakantie in Thailand een bijzondere ontdekking. In de zee zag ze iets glinsteren, en tot haar verbazing bleek het een trouwring te zijn waar een naam in gegraveerd stond. Pas 6 maanden later was ze erachter wie de ring toebehoorde. "Wie wil er zijn trouwring niet terug? Daarom bleef ik zoeken", verklaart ze haar vastberadenheid. Bij het terugkrijgen van zijn eigendom kon eigenaar Sören Söderqvist van emotie bijna niks zeggen. "Dit is ongelofelijk. Alsof je een naald in een hooiberg hebt gevonden", bedankte de man haar, terwijl hij de ring weer om zijn vinger deed. "Een ring in de oceaan vinden is onmogelijk. Ik had naar mijn vrouw moeten luisteren toen ze zei dat ik de ring af moest doen voor het duiken."
Ik las em in de krant (in de metro, mag ik dat vermelden ivm publicatie?), maar eecht toevallig zeg! Die denkt wel 20 keer na voordat ie weer gaat duiken
Haha I understand Enk, daarom verander ik mijn artikeltjes altijd een beetje voordat ik ze instuur, dan is het geen plagiaat, zolang er maar bronvermelding is, right?
Dus een Zweedse vindt in Thailand een ring en die blijkt toe te horen aan (gezien zijn naam) een andere Scandinaviër. Heel normaal allemaal, vinden jullie ook niet?
Quote ledi: Dus een Zweedse vindt in Thailand een ring en die blijkt toe te horen aan (gezien zijn naam) een andere Scandinaviër. Heel normaal allemaal, vinden jullie ook niet?
Ik vond 't ook allemaal heel toevaliig! (wink, wink, nudge, nudge)
Quote ledi: Dus een Zweedse vindt in Thailand een ring en die blijkt toe te horen aan (gezien zijn naam) een andere Scandinaviër. Heel normaal allemaal, vinden jullie ook niet?
die Zweedse was aan het duiken in een gebied waar veel Zweedse toeristen komen om te duiken.