Quote Tistochwat:
@ dammetje
Volgens de bijbel was het de bedoeling van God dat de mens eeuwig op een paradijsaarde zou leven maar toen Adam van de verboden vrucht had gegeten (dit betekent niet dat hij seksuele betrekkingen had met Eva want die twee hadden juist de opdracht gekregen om de aarde te te vullen), was deze uitspraak een onderdeel van de straf die Eva en hij moesten ondergaan.
De Boom van Goed en Kwaad waarvan zij de vrucht aten staat voor het analyserende(be/ver-)oordelende Verstand waarmee de Mens be(ver)giftigd werd, dat immers slechts in nuances tussen tegenstellingen kan denken (dialectiek), dood-leven, dag-nacht enz. Ook de 'tegenstelling' man-vrouw is er zo eentje.
De Adamitische Mens (Adam, nog niet Eva) was, net zoals de (ware)Schepper, een perfecte eenheid waarin het mannelijke (stuwende) en vrouwelijke (ontvangende) principe (ying en yang) perfect met elkaar samenwerkten, (stuwend en scheppend), dus man en vrouw tegelijk, androgyn.
In feite begon de Val (in de Materie, het té stroperig worden om nog met het opgaande oorspronkelijke godsplan mee te bewegen) al vóór het daadwerkelijke wegsturen uit het Paradijs, de biologische scheiding tussen man en vrouw is daar ook een symptoom van.
In de oorspronkelijke Herbreeuwse tekst staat ADAM voor de mensheid als geheel maar ook voor 'adem', in- en uitademen als stuwend impuls dat de zaak draaiende houdt, en Eva betekent (ook) 'leven'. Wij planten ons maar voort maar de bedoeling is natuurlijk om daadwerkelijk weer één perfect geheel te worden, zonder scheiding en oordeel - dus die nare Boom in ons om te hakken. Wij moeten niet denken maar slechts een gedachte Gods zijn.
Goh waar haal ik t vandaan... Madame Blawietsky of zo.