De Engelse Kath Kelly leefde een jaar lang op 1 pond (1,25 euro) per dag. Het werd een dagtaak en een obsessie, maar het kan wel. Het begon als een weddenschap in de pub. Kath Kelly (47), een parttime lerares in Bristol, zat weer eens te klagen over hoe duur alles was. Voor ze het wist, had ze beloofd een jaar lang niet meer dan 1 pond per dag uit te geven. De huur was al betaald; gas, elektra en verzekeringen telden niet. Het ging om dagelijkse uitgaven: eten, telefoon, kleren. "Als je er op let, zijn overal goedkope opties", zegt ze. "Onderin de schappen van de supermarkt staat shampoo voor minder dan dertig cent. Mijn haar werd stro, maar het scheelt een kapitaal. En als je je boodschappen doet aan het eind van de dag, is er veel meer in de aanbieding." De eerste weken kwam ze kilo’s aan. "Ik at alles wat voorbijkwam, want ik was doodsbang voor honger. Maar dat hoefde niet. Brood en rijst zijn goedkoop, een tomaat of prei kost nog geen tien cent. Niet altijd lekker, maar honger heb je niet." Ze geeft toe dat dit nooit lukt als je ziek bent, kinderen hebt of fulltime werkt. Kath fietste naar vrienden om geen telefoonkosten te maken, ging liften als het moest en trok uren uit voor tweedehands marktjes. "Op mijn budget letten werd bijna een baan." Aan het eind van haar jaar schreef ze er dan ook een boekje over, dat nu in de Britse boekhandels ligt. Tips heeft ze genoeg. Zoals elke dag wat eten en drinken meenemen. "Een flesje water en een boterham of appel in je tas klinkt zo simpel, maar het scheelt je elke week geld."