tweede helft 2006, aan het eind van een vakantie waarin alles 'anders liep' heb ik op de terugweg, alweer in de EU, spontaan een kabelbaan genomen, naar boven helemaal, naar beneden alleen maar het bovenste stuk, om de rest te wandelen. mijn laatste bergwandeling was alweer enige tijd geleden, en onderweg ging er door mij heen wat ik allemaal bij mij had aan spullen waarvan ik het bestaan niet wist (misschien bestonden ze toen ook nog niet) toen ik in 1974 met een groep volwassenen (ik was de jongste deelnemer) een 3-daagse huttentocht door Noorse bergen maakte. een mp3 speler had ik 2006 in de hoge Tatra (de tweede kabelbaan ging naar de Lomnica Stit, het hoogste punt van het voormalig Warchau-Pakt) niet bij mij, en die had ik ook beslist niet nodig, omdat ik al een autoradio beneden op de parkeerplaats had, waarmee ik de hele reis (vrouw alleen kris-kras door de Oekraine) al mp3 had geluisterd, muziek, hoorspelen en zo, die ik op cd-roms had gebrand.
als het licht van het schermpje van die mp3-speler die mensen heeft gered, dan is bij dat soort expedities iets met een led-lampje (en genoeg volle batterijen) minstens net zo nuttig