Wie bel je als je ineens met Sir Richard Branson in een busje op weg bent naar Schiphol-Oost om met zijn privé-Falcon naar de inauguratie van Obama te vliegen? Studenten Omar Kribi en Lennard Hulsbosch, oprichters van Otoucho, een internetservicebureau, pakten hun mobieltjes en belden hun vriendinnen. "Dat was niet goed", grinnikt Charles Ruffolo die samen met Branson en de twee studenten in de taxi zat. "Je belt je moeder, want die is belangrijker dan een vriendinnetje", stookte deze Amerikaanse Nederlander uit Pittsburgh. De hachelijke keuze van Hulsbosch en Kribi was het gevolg van een krankzinnig toeval. Het ondernemersduo had zich gisteren bij de Big Improvement Day in de RAI ingeschreven voor een lezing van Branson en hem tijdens een vragenrondje een brutale sms gestuurd. "Would you take two broke students to Obama?", flikkerde de tekst op in de zaal. Het werd even thrillerachtig stil in de zaal, totdat Branson, die voor 250.000 dollar een dagje Nederland deed, ‘yes’ zei op de vanzelfsprekende toon alsof hij een kopje thee wilde. Toen steeg er een applaus op. (Dat geld gaat trouwens naar Virgin United, zijn goede-doelenfonds). En zo zaten die twee vlerkjes, die de tassen van Branson moesten dragen, een half uur later met de bebaarde miljardair in het busje: zonder tandenborstel, zonder verse onderbroek, maar met 300 euro zakgeld. Dat hadden ze in de hand gestopt gekregen van de Raj Patel, CEO van Exact Software, die bang was dat ze in Washington als zwervers op straat zouden belanden. "We zullen er echt geen biertjes van kopen", piepten deze zelfverklaarde sloebers nog. En toen gingen ze dus stoer lopen bellen. Ruffolo: "Branson begon zich ermee te bemoeien en zei: ‘Ja, bel eerst je moeder eens.’" De conversatie die toen volgde, behoort al tot dé dialoog van 2009. De moeder van Hulsbosch geloofde niet dat haar zoon daadwerkelijk op weg was naar Obama met de Virgin-oprichter. "Toen pakte Branson zijn telefoon en zei: ‘Hi, this is Richard Branson, wij hebben uw zoon gekidnapt en we zullen goed voor hem zorgen." Ze vlogen de oceaan over met 1.050 miles per uur, maar kwamen uiteindelijk toch te laat. Ze konden niet landen vanwege het barre weer. "Als je ergens in een Virgin hotel incheckt, doe dat dan maar onder mijn naam", zei Branson nog. De twee studenten kondigden daarop aan dat ze hun honger naar alcohol zouden omzetten in een feestmaal voor daklozen. Ruffolo met de kenmerkende sentimentele Al Pacino-intonatie: "Wat hun is gegund, moeten zij nu overdragen op de rest van de wereld."