@Linda2een kind ruil je niet in, zoiets moet je je van te voren bedenken
ik redeneer met weinig feiten omdat er weinig feiten zijn, ik weet niet wat er in jou hoofd rondmixed, net als dat jij niet weet wat er in mijne rondmixed.. of dat we geen van beide weten wat er in mevrouws hoofd rondmixed
het is als voorspellen van het weer 4 dagen vooruit, je weet wat er gebeurt na 3e dag he
en persoonlijk vind ik:
maar ik deed het met de beste bedoelingen een van de grootste drogredenen ooit, dat jij met de beste bedoelingen iemand een spuit afpakt en dat blijkt een insuline spuit te zijn en geen drugs en persoon sterft, ja maar ik deed het met beste bedoelingen, kom op, dat is in mijn ogen nooit een verweer geweest.. ik zal afrika maar platbombarderen, uit angst voor de baantjes in europa, voordat je weet komen hoetsies en toetsies in nederland elkaars kop intikken
@Lenniemaar het is een feit dat de beste bedoelingen niet altijd genoeg zijn. en dan zit je er maar mee,
je kunt ook gewoon zeggen, ik ga het horloge van mijn man altijd dragen, of ik ga zijn lievelingshond dood vertroetelen, ik zal zijn lievelingsstoel voor eeuwig houden
een kind is geen speelgoed, het is soms al riskant als je het met alle bewustzijn en met 2 ouders doet, laat staan 1 ouder
--
ik ben in principe tegen het argument : maar ik deed het met de beste bedoelingen, tenzij het gaat om een zaak van leven of dood
leven of dood zal ik even definieren: als iemand aan verdrinken is mag je hem gaan reden.. maar je hebt niet bepaald een baby nodig om verder te kunnen leven...
dus daarom zou ik ook zeker zeggen in dit geval, is dit wel een wijs besluit? en als ouder beste bedoelingen heeft zou ouder een kind wel in deze situatie willen brengen?
--
het is zoals:
1. een echte vriend is er altijd voor je
2. terwijl je en echte vriend nooit iets riskants mag vragen, want is het wel een echte vriend dan? dat hij je dat risico laat lopen... is het dan geen profiteur...
dat grijze gebiedje, waar ik op doel, dit is net zoiets in mijn ogen, en als ik die vrouw was, zou ik alleen een kind willen overmand door verdriet, en verdriet vertroebelt keuzebewustheid etc. etc., dus dan zou ik willen dat iemand anders zou ingrijpen en zeggen: is dit wel helemaal snugger... en dan zou ik ook zeggen nee... en ik vraag me af of mevrouw dat ook zo denkt... en of het wel een evenwichtige keuze is...
en een kind aborteren nadat je zelf moeite hebt gedaan om het er te krijgen, en dus de keuze al "bewust" was... dan staat voor mij out of the question
dit is mijn motivatie, ik zie de flaws zelf ook wel, te weinig randvoorwaardes, en het is als voorspellen van weer na 4 dagen, maar ik zie er reële kans in dat mevrouw niet helemaal bewust is wat ze doet, en dat het nog voor de vrouw, nog voor een toekomstig kind een snuggere keuze is....
maar ik ben misschien doemdenker, en scenario van iemand die er nogal positief naar kijkt zie ik ook wel, tis wel vrij lastige keuze
maar ik zou het niet doen, als ik in de schoenen van mevrouw stond