@ BUM: het werkt wel, als je het juist toepast. Door respect op te brengen voor je kind en het te vertellen als het iets goed doet, maak je alleen maar iemand gelukkig. Het probleem ontstaat als je je er als ouder niet meer bent voor je kinderen, als je niet ziet wat ze uitvreten, als je ze niet leert dat jij ook respect waard bent.
Geef toe: hoe inspirerend is een ouder die het kind amper te zien krijgt, maar die die ene keer dat ie wel thuis is zit te kankeren over wat het kind niet mag?
Als je als ouder de vriend van je kind wil zijn, moet je er ook zijn voor dat kind. Mensen waar ik niet bij terecht kan zal ik nooit vrienden noemen.
Maar als jij als ouder altijd weg bent, snap ik wel dat je kinderen het verkeerde pad op gaan. Iets waar goede vrienden voor zouden moeten waarschuwen vanaf het eerste moment, niet als het al te laat is. En dat kan alleen door aanwezig te zijn, begaan te zijn met je kind. Zo leert het je te respecteren en te vertrouwen en krijg je geen kinderen die tegen hun moeder/vader "f*ck you" zeggen als ze voor een keer kritiek hebben op hun manier van doen.
Dat is het nadeel aan gezinnen waar beide ouders voltijds werken