Iedere juiste handeling die iemand stelt naar iemand anders toe, brengt met zich mee dat er een derde niet kan worden geholpen.
Neem nu het verhaal van de Barmhartige Samaritaan: hij beweegt zich naar de ander, in tweede persoon, toe, namelijk een slachtoffer van rovers, en neemt hem mee op zijn ezel. Stel nu dat hij nog slachtoffer in nood tegenkomt, die halfdood op de grond ligt. Hij heeft al iemand op zijn ezel, en kan onmogelijk nog een ander meenemen. Beide slachtoffers zullen doodgaan als ze niet snel geholpen worden.
Moet hij het tweede slachtoffer dan links laten liggen, of de eerste man op de grond leggen om de andere mee te nemen?
Geen van beide oplossingen is juist, de Samaritaan is voor beide slachtoffers verantwoordelijk, hij moet beide noodkreten beantwoorden, maar is in staat om er slechts één te beantwoorden...
Ik wil maar zeggen, die dokters zijn in staat om te proberen dat kind te redden. Zij KUNNEN die noodkreet beantwoorden. Ethisch gezien MOETEN zij dit ook. Door dit te doen, spenderen zij geld dat misschien ook had kunnen dienen om andere (meer) mensen(/kinderen) te redden. Dan zit je bij het utilitaire ethiek, die zegt dat een handeling goed is, wanneer het resultaat goed is voor het geheel ('streven naar wat bevorderlijk is voor het behalen van het hoogst haalbare geluk van de mensheid).
Moeten zij dit kind dan laten sterven aan die tumor, omdat het veel geld kost, dat voor anderen (meerderen) had kunnen gebruikt worden? Ik denk van niet.
Het is een heel interessante ethische discussie, waar altijd en overal al veel over gepraat is.
Daarnaast denk ik dat Delenn het ook juist heeft, dat het zo niet werkt in de politieke en medische wereld.
Quote
Delenn:
@Invisible; je stelt een goed punt ter discussie, maar je moet wel beseffen dat het simpelweg niet zo werkt, zeker in de medische wereld niet.
[...]Je kunt geen geld vrijmaken door dit kind NIET te behandelen, zo werkt het niet in de politieke en medische wereld.