Een dakloze schoenpoetser uit San Fransisco werd vorige week door een stadswachter verzocht om een vergunning voor zijn activiteiten te regelen. De kosten van zo'n vergunning bedragen een kleine 500 dollar, zo ongeveer de kosten om hem van de straat te halen en een kamer te huren. Toen de media lucht kreeg van deze actie was het hek van de dam: burgerzaken kreeg een stortvloed van boze emails, de directeur van gemeentewerken Ed Reiskin was de hele dag bezig met telefoontjes omtrent deze kwestie te beantwoorden en hij toog hierop naar het slachtoffer van bureaucratie, Larry Moore. Reiskin liet zijn schoenen poetsen en hoorde ondertussen het verhaal van Moore aan. Moore was vrij duidelijk: "Er zijn veel daklozen die gratis huisvesting en medische verzorging krijgen, maar er zijn er maar weinig die daadwerkelijk iets doen om uit een uitzichtloos bestaan te komen. U heeft mensen als ik nodig om het imago van de daklozen op te vijzelen." Inmiddels heeft Moore, dankzij de inspanning van advocaat Loren Lopin een eigen bankrekening en pinpas. In een mum van tijd was hij door twee flessen schoenpoets heen en steeg zijn saldo tot boven de duizend dollar, waardoor Moore een normaal bestaan kan opbouwen. Het vereiste bedrag voor de vergunning heeft hij apart gezet, voor het geval dat de gemeente nogmaals deze eis zal stellen.