Mijn vader woonde in de oorlog in den Haag, en na de oorlog, zeg maar in de jaren 50 kwamen de Duitsers voorzichtig weer naar Scheveningen toe.
Als er eentje dan een kuil had gegraven, en wegging voor een poos, en later weer terugkwam begonnen ze te zeuren over:"Das ist aber mein kaul"!!, je kan je voorstellen dat een hoop Nederlanders daar niet zo blij mee waren!!!