De officiële kilo is niet betrouwbaar, zeggen wetenschappers. De afgelopen honderd jaar is hij lichter geworden. Daarom komt er een nieuwe kilo. De kilo, de eenheid van massa, staat nu nog gelijk aan de massa van een cilinder van platina en iridium, die zich sinds 1889 bevindt in een kluis in het Internationale Bureau voor Gewichten en Maateenheden (BIPM) in Sèvres. Drie jaar geleden ontdekten experts dat het stuk metaal door onbekende oorzaak 50 microgram lichter was geworden dan het gemiddelde van de tientallen kopieën die zijn gemaakt. Dat is ongeveer het gewicht van een zandkorrel. De wetenschap was in rep en roer. Inmiddels is er bijna een officiële wetenschappelijke formule die in de plaats gaat komen van de ciliner in Sèvres. Internationale wetenschappers gaan daarover praten bij The Royal Society, de Britse nationale academie van wetenschappen in Londen. De formule is gebaseerd op de constante van Planck, een begrip uit de kwamtummechanica. De kilo is de laatste basiseenheid in het Internationale Stelsel van Eenheden (SI) die nog wordt gedefinieerd door een fysieke standaard. De meter was tot 1960 nog de afstand tussen twee inkepingen op een staaf van platina en iridium die in Sèvres werd bewaard. In 1960 werd overgestapt op een definitie die was gekoppeld aan de golflengte van straling. In 1983 werd de lichtmeting ingezet: de afstand die licht in 1/299 792 458 seconde in vacuüm aflegt. De overige vijf basiseenheiden in het SI zijn seconde (tijd), ampère (elektrische stroom), kelvin (absolute temperatuur), mol (hoeveelheid stof) en candela (lichtintensiteit).