Sommige dingen zijn zo toevallig dat ze grenzen aan het onwaarschijnlijke. Zo kreeg Hennie Roo (85) uit Staphorst een paar weken geleden een brief die in 1948 was geschreven door haar inmiddels overleden man Cornelis (Kees) aan zijn ouders. Kees zat in Indië en berichtte in de brief over zijn beslommeringen. Kees overleed vier jaar geleden. Een groet over het graf heen.
Het wonderlijke verhaal begint een aantal weken geleden als Lijsje Kooiker (77) uit Staphorst met haar man op de IJhorster markt loopt. Ze wil bij een boekenstalletje iets kopen. ‘De verkoper zei toen dat hij in een boek een brief had gevonden, gericht aan mensen in Staphorst. Of ik ze kende?’ Lijsje kende de geadresseerde niet, maar via haar netwerk moest het geen probleem worden de juiste mensen te traceren. Ze nam de brief mee en liet deze zien aan een Indië-veteraan. Die wist onmiddellijk dat het om Cornelis Roo ging.
Niet veel later kreeg Hennie Roo de brief die 62 jaar geleden werd geschreven. Haar Kees overleed vier jaar geleden. Hennie houdt het papiertje in haar hand. Het is een vergeeld envelopje en een brief ineen, gedateerd 24 juli 1948. Luchtpost van korporaal Roo, gericht aan de familie Roo aan de Lankhorsterweg, haar schoonouders dus. Kees zat 3,5 jaar als militair in Indië. ‘In die tijd hadden wij al verkering’, zegt de Staphorstse. Het is een groot raadsel hoe de brief in een boek bij de verkoper terecht is gekomen.