Kamerleden stellen te pas en te onpas vragen. Deze week nog over de kannibalisme-show van BNN. Het beantwoorden van één vraag kost zo'n 3750 euro. Dat kan wel een onsje minder!
De stunt van Dennis en Valerio was voor Kamerlid Maarten Haverkamp van het CDA reden om Kamervragen te gaan stellen. Deze week waren ook drankspelletjes en de kosten die een scholengemeenschap maakte voor een busreis naar het scholierenprotest reden voor een volksvertegenwoordiger om in de pen te klimmen.
Natuurlijk zijn worden er veel Kamervragen gesteld over heel belangrijke, serieuze zaken die het landsbelang treffen. Maar het kan best wat minder. Want wat blijkt uit onderzoek: het beantwoorden van één Kamervraag kost de ministeries bijna 4000 euro. In totaal gaat er in de vragenmolen meer dan 11 miljoen euro om.
In 2004 lagen de geschatte kosten voor het beantwoorden van een kamervraag nog op 1750 euro. In zeven jaar tijd zijn die dus meer dan verdubbeld.
De stelling is dat het wel wat minder mag: Kappen met die Kamervragen! Maar is dat wel juist? Moeten Kamerleden twee maal nadenken voor ze een vraag gaan stellen? Of moeten ze kunnen doen wat ze willen als ze het belangrijk vinden, zonder aan kosten te hoeven denken? Is dat de prijs van democratie?