Peruanen zijn dol op zoetigheid. Paarse maïsvla. Zoete zwarte bonenpuree. Krokante stukjes zoete aardappel. En oer-Hollandse stroopwafels. In het Zuid-Amerikaanse land zijn maar liefst twee jonge bedrijfjes hard bezig de Nederlandse lekkernij op de kaart te zetten. Het ene heet Kuss en is van de Nederlander Simon van Kerkhof, het andere heet Stroopwafels Perú en wordt geleid door de jonge Peruaan Víctor Gorbina. (vriend van de oud-Ruinerwoldse Jade Brunsting)
Slaat de Nederlandse smaak aan bij de Peruanen? Een jonge Peruaanse vrouw noemt de wafels van Víctor 'té lekker en totaal verslavend' en een ander zegt dat ze er maar niet van af kan blijven.
De twee ondernemers pakken het elk op een andere manier aan. Simon zet zijn product af via luxe delicatessenwinkels in de hoofdstad Lima. Hij ziet zijn wafels als een aanvulling op het brede gamma aan traditionele zoetigheden die in Peru over de toonbank gaan. Peruanen houden niet alleen van traditie maar ook van nieuwe, sjieke, bij voorkeur uit het buitenland geïmporteerde luxegoederen. In die sfeer moet je Simons stroopwafels zien. Ze zijn ook niet goedkoop.
Maar ook rekent hij de Nederlandse gemeenschap in Lima tot zijn klanten. 'Pas heb ik op het sinterklaasfeest voor de Nederlandse kinderen hier in Lima wafels staan bakken. Dat was een groot succes', zegt Simon. 'Het feest was in een grote tuin. De lucht van versgebakken wafels die daar door de hele tuin dwarrelt blijft toch de grootste aantrekkingskracht. Zo’n lekker warm wafeltje gaat er in als echte Nederlandse koek.'
Víctor heeft andere afzetkanalen. De student kreeg ooit een stroopwafel te proeven van zijn Nederlandse vriendin Jade Brunsting, en hij was meteen verkocht. Hij besloot direct dat hij zijn landgenoten stroopwafels wilde leren eten. Je kunt zijn koeken via Facebook bestellen, en verder heeft hij een netwerk opgezet van studenten aan verschillende universiteiten in Peru. Die fungeren als distributeur, ze brengen de wafels in hun eigen vriendenkring aan de man.
'Ik sta inmiddels bekend als de jongen van de wafels', vertelt Víctor. 'Het is grappig dat uit de liefde van een Peruaan en een Nederlandse dit bedrijf is ontstaan.'
Simon heeft een wafelijzer uit Nederland laten overkomen en bakt de koeken zelf, terwijl Víctor zich daar niet aan waagt. Hij krijgt de wafels aangeleverd van een Nederlander, die ze ver van de hoofdstad produceert.
Simon houdt het vooralsnog bij de traditionele stroopwafels (al heeft hij ook een soort pindarotsjes ontwikkeld met stukjes stroopwafel er doorheen), maar Víctor is al flink aan het experimenteren geslagen. Naast de gewone stroopwafels verkoopt hij chocoladewafels en wafels met passievruchtvulling, en ook heeft hij varianten met lokale ingrediënten zoals maca, quinua en kiwicha.
De wafels wijken wel enigszins af van het Goudse oermodel. Die van Stroopwafels Perú zijn iets minder zoet dan de originele. 'Daardoor kan je er meer van eten', vindt Víctor. Simon zegt dat hij zijn recept in het jaar dat hij bezig is al een paar keer heeft aangepast. 'Ik ben op zoek naar de perfecte smaak voor de Peruanen, maar tegelijkertijd wil ik ook het dichtst mogelijk bij de Nederlandse wafel komen en dat is ook aardig gelukt, als ik het commentaar hoor van de Nederlanders hier.'
Víctor heeft zijn klanten onder de loep gelegd. Om te beginnen bestaat zijn klantenkring voor 95 procent uit Peruanen. De resterende vijf procent zijn Nederlanders die in Peru wonen. Vooral bij jonge vrouwen zijn z’n wafels in trek: maar liefst 40 procent van z’n afnemers zijn vrouwen tussen de 18 en 24 jaar.
De twee ondernemers zien het in Peru nog niet tot een stroopwafeloorlog komen. In het land met bijna 30 miljoen inwoners is wel ruimte voor twee wafelbakkers.