Duitse probleemkinderen die door de Duitse kinderbescherming naar Polen worden gestuurd om te resocialiseren eindigen daar niet zelden als goedkope arbeidskrachten. Van een pedagogisch verantwoorde heropvoeding is geen sprake.
„Hun resocialisatie is een fictie”, schrijft dagblad Gazeta Wyborcza. Het Poolse blad stelde een onderzoek in naar de probleemkinderen na de verkrachting van een 82-jarige Poolse vrouw door een vijftienjarige Duitse jongen.
Het Duitse Jugendamt brengt de kinderen onder bij Poolse gezinnen met het idee dat ze in een nieuwe omgeving een frisse start kunnen maken. De Duitse kinderbescherming betaalt 4.000 euro per kind per maand voor plaatsing in een gastgezin. Het gemiddelde maandloon in Polen ligt rond de 600 euro.
De kinderen worden ondergebracht bij boeren in het noorden en oosten van Polen, die vaak geen Duits spreken, maar blij zijn met gratis extra handen. Van de 4.000 euro blijft het grootste deel hangen bij bemiddelende Poolse verenigingen en stichtingen.
Het fenomeen beperkt zich niet tot Polen, aldus Mathias Witte van de universiteit van Bielefeld, die onderzoek deed naar resocialisatieprogramma's. In Gazeta Wyborcza geeft hij soortgelijke voorbeelden uit Roemenië, Rusland, Griekenland en Kirgizië. „De Duitse kinderbescherming is zo overwerkt dat zij niet in staat is om al haar partners te controleren”, aldus Witte. „Het ontbreekt aan mensen en aan geld.”
Volgens Witte zijn duizend à 1.500 Duitse probleemjongeren bij buitenlandse gastgezinnen ondergebracht. Er is volgens Witte in Duitsland geen centrale instantie die bijhoudt welke kinderen waarheen gaan.
De Poolse autoriteiten weten niet waar de kinderen terechtkomen. Sinds de toetreding van Polen tot de Europese Unie kunnen burgers uit andere lidstaten zich vrij in het land bewegen.