Over een sneetje gesproken, eind jaren
vijftig was het ook economisch niet best in Nederland en ik had drie dagen niet gegeten.
Ik liep in de kalverstraat en dacht: o, had ik maar een sneetje brood het mocht ook nog droog zijn desnoods.
Plotsklaps zag ik een deftige dame en greep mijn kans!
Dag mevrouw zei ik heel beleefd: heeft u een droog sneetje want....., toen onderbrak ze me enigszins pizzig: nee jongeman heel niet, het zijn mijn lakschoenen die zo kraken.