Hoewel een zwangerschap voor veel vrouwen geldt als hele speciale periode, heeft de twintigjarige Dayle Byrom een heel ander verhaal, waarvan de littekens op haar benen en armen het verdrietige bewijs zijn. Byrom, die tijdens haar eerste zwangerschap allergisch bleek voor haar eigen zoontje, vertelt vandaag aan een Britse krant haar verhaal. "Mijn huid leek in brand te staan. Het deed vreselijk veel zeer als iemand mijn vel aanraakte. Ik kon niet blijven zitten of me rustig houden, alles wat ik kon doen was krabben en huilen... Het voelde alsof iemand mijn huid van mijn lijf trok." Zo beschrijft Byrom de laatste twintig weken van haar zwangerschap. Ze blijkt allergisch voor de hormonen die het kindje in haar buik uitscheidt. Een jongetje, zo zal later blijken. De jeuk en de pijn die door de hormonen veroorzaakt worden maken dat Byrom haar vriend na enige tijd smeekt om een abortus. "Ik kon niet meer helder denken. Ik had zelfs spijt dat ik zwanger was geworden", vertelt ze. Hoewel de allergie Byrom bijna tot waanzin drijven, baart ze op 6 mei een volkomen gezond jongetje - Jacob - en moet ze bekennen dat haar zoontje de pijn en de kriebel dubbel en dwars waard zijn geweest. Ze denkt zelfs voorzichtig na over een tweede kindje. De littekens die ze over haar hele lichaam heeft overgehouden aan haar eerste zwangerschap kan ze daarom met een bepaalde liefde aanzien, maar ze baalt er toch ook wel heel erg van. "Ik vind het echt vreselijk," geeft ze toe. "Ik kan nooit meer een jurk of een rokje aan" En: "De meeste vrouwen worden onzeker van de striae die ze aan een zwangerschap overhouden, mijn zelfvertrouwen is geruïneerd door de littekens op mijn benen."
Foto