Maar wat zei die verder dan? Vroeg ie om hulp ofzo, of om raad?
Als iemand mij daar in paniek over opbelde en ik geen giegelende pubers op de achtergond hoorde, zou ik serieus wel ff met hem overleggen wat ie het beste kon doen
. Daarbij aannemend dat ie niet naar een dokter of bekende durfde.
En achteraf flink lachen natuurlijk
.