Ok, ik geef toe, ik moest lachen.
Toch is communisme een economisch model. Marx zelf vond democratie het beste politieke systeem en communisme het beste economische.
Gelijk na de revolutie was Rusland (want het werd pas de USSR in 1922) ook democratisch (net na de revolutie (1917) tot volgens mij 1924).
Sterker nog, je zou kunnen beargumenteren dat 'democratisch communisme' een tautologie is - dat communisme altijd democratisch is.
"Maar de USSR en China waren niet democratisch!" Klopt; maar dat was dan ook geen echt communisme. Stalin bijvoorbeeld was gewoon een dictator die van de situatie profiteerde; toen Lenin wegviel werd de USSR onder Stalin een totalitaire staat.
Dat is het probleem; 'communisme' zegt net zoveel als 'staat met staatshoofd' - compleet niks. Is dit staatshoofd symbolisch, heeft het beperkte macht, alle macht, is er een regering, een eerste kamer, een tweede kamer, et cetera, et cetera.
'Echt communisme' is nog nooit in de praktijk uitgevoerd, want als men eenmaal de baas is, tsja, waarom dan afstand doen van die macht om de laatste fase van de overgang naar het communisme in te gaan?
...
Mhm, voorbeelden van een benevolente dictator? Eh... Frederick de Grote wordt hier volgens mij vaak mee geassocieerd. Je zou eventueel Tito kunnen noemen (maar hij schond wel massaal mensenrechten). Saddam Hussein, misschien (als je ziet hoe hij Irak heeft opgebouwd en geliberaliseerd is hij een geweldig man - maar ook hij had zijn problemen met mensenrechten).
En dan nog een counter productief voorbeeld voor de lol; Ataturk, die van Turkije een democratie maakte.
Op zich kan je (sommige) bazen van bedrijven ook als benevolente dictatoren rekenen.