En weer praten we over definities. Wanneer wordt onschuldig plagen pesten, en wanneer wordt pesten zodanig dat mensen er hinder of erger van ondervinden.
Eerlijk gezegd heb ik het idee, eigen ervaring, en wat
@Lennox: hierboven stelt, dat het met het hele zware pesten, zoals in Staphorst onlangs, niet zo grof gesteld is. In de meeste gevallen zijn kinderen géén lieverdjes, en de ene keer worden ze gepest en de andere keer zijn ze de pester. Ja, ik ook. Dus als mijnheer Marc Dullaert een kwantitatief onderzoek doet en vraagt wie er wel eens gepest is, dan kan daar best een hoog bedrag uitkomen. Of dat allemaal kinderen zijn die daardoor ernstig getraumatiseerd van worden? Ik betwijfel het. Overigens, wat is getraumatiseerd?
Als ik de postings zo lees, dan komt pesten best wel vaak voor. Als zodanig kun je het zelfs een deel van de opvoeding beschouwen. Als, volgens Marc Dullaert, een vijfde van de kinderen thuisblijft wegens pesten, dan is dat een zodanig groot gedeelte van de bevolking dat het een integraal onderdeel van de samenleving.
Het probleem zit dan uitsluitend bij diegenen die, om wat voor reden dan ook, er niet mee om kunnen gaan of het niet te boven kunnen komen.
We moeten ons niet door een setje halfzachte deskundologen een trauma laten aanpraten.