@Hart: Zoals ik het een en ander begrijp is de goede man de fout ingegaan in een periode dat hij verslaafd was aan morfine en mogelijk andere zaken, en dus niet geheel zichzelf was.
Uiteraard blijft hij desondanks, net als ieder ander, daardoor verantwoordelijk voor zijn handelen.
Net als veel artsen heeft hij (terecht of onterecht) een hoge dunk van zichzelf. Een soort beroepsdeformatie die letterlijk nodig is om zo'n verantwoordelijkheid te kunnen dragen. Veel artsen moeten op soms korte termijn heel ingrijpende beslissingen nemen. Als je niet héél sterk in je schoenen staat kun je dat niet.
Uiteindelijk vind hij dat er (bijna) geen betere neuroloog rondhuppelt dan hijzelf. Dus is het logisch dat hij zijn best doet de lijdende mensheid van zijn kennis en ervaring te laten profiteren. Dat die lijdende mensheid dat met argwaan beziet weet hij, maar omdat die minder goed op de hoogte is van de feiten is die argwaan niet terecht.
Zou best kunnen dat hij daarin gelijk heeft, zolang hij van de verdovende middelen afblijft. Dat is iets dat ik met geen mogelijkheid kan beoordelen.