Een beetje de omgekeerde weg die bewandeld wordt.
Met deze gedachtegang is een verkrachter per definitie onschuldig, want het is uitlokking.
We kunnen de daders niet aanpakken, dus zorgen we er maar voor dat de slachtoffers te pakken zijn.
De schuld wordt nu volledig bij de vrouw (dus slachtoffer) gelegd. Dat is niet aanspreken op eigen verantwoordelijkheid, dat is een trap na geven.
@Invisible: je stelt het heel zwart-wit. Een winkelier die iets buiten neerzet moet in mijn ogen kunnen. Dat er idioten zijn die er niet van af kunnen blijven, die zijn gewoon verkeerd. En die moeten aangepakt worden.
Probleem is alleen dat dat aanpakken niet zo heel veel voorstelt, waardoor de afschrikwekkende werking niets voorstelt.
Zoals jij het stelt, is het slachtoffer eigenlijk altijd de schuldige, want die heeft het uitgelokt.
Omgekeerde wereld.