Wat een schat moet dat geweest zijn!

Niemand kon degene bereiken die de code kende?
Met kinderen heb je geen ogen genoeg, gelukkig is het goed gekomen!

Weten ze ook weer dat de kluis relatief makkelijk te kraken is. In dit geval, gelukkig maar...

Kinderen, ze verrassen je altijd he!

Doet me denken aan dat jongetje in Turkije.
Ze waren aan het spelen, vonden een kluis en konden er niet meer uit.

weglopen en zoek raken kon hij daar niet

@RockOpa: er was voor die tijd al zoveel gesleuteld aan het mechanisme dat de goede code niet meer werkte (las ik elders)

Nou dat had best fout af kunnen lopen. Als dat jongetje niet snel genoeg gevonden was (ik hoorde op het nieuws dat de kluis "ergens" in het gebouw stond) had hij dus best kunnen stikken. Mooi dat het goed afgelopen is en dat ie niet in paniek is geraakt.

dan zul je als kind ouders hebben die zeggen :'je bent er zelf in geraakt, je komt er zelf maar weer uit ook'

botte bijl: Dat zou wel heel bot zijn van de ouders....Volgens de krant was het eerste wat hij zei toen hij uit de kluis kwam: "Zo, nou moet ik eerst even plassen...."! Het is weer eens wat anders dan: "Zo, nou eerst een Bavaria..."!

Ook een manier om je kind een time-out te geven.

@Lennie:
voor een Bavaria is hij misschien te jong

Kleine blaas zeker. Anders had 'ie de Bavaria's op voorhand al opgezopen

botte bijl: Je hebt ook Bavaria Alcoholvrij....

@Emmo: Ik denk dat het meer van de schrik was dat ie moest plassen....

@Lennie:
buiten Brabant hadden ze heel lang alleen maar Bavaria zonder alcohol....

Vind jij 40 minuten buffelen met hydaulisch gereedschap makkelijk te kraken?

toch weer een wereldrecord..

Dat is ook wat ik me probeer voor te stellen, wanneer ik denk aan het soort situaties waarbij je opgesloten raakt in een kleine ruimte: Wat doe je met je natuurlijke behoeften?

@venzje: Die zul je ter plaatse moeten doen.
Je kunt moeilijk even naar de WC gaan en daarna weer in je afgesloten ruimte

En ophouden is ook afgelopen op een gegeven moment

@Emmo: Dat snap ik!
Het gaat er meer om dat ik me dan probeer voor te stellen hóe ik dat dan zal doen opdat ik er daarna zo weinig mogelijk hinder van zal ondervinden. En hoe je dat regelt met eventuele mede-opgeslotenen. Dat soort hersenspinsels.

Wat jammer dat WMR redactie niet de nieuwsbron hebben gebruikt voor dit artikel die ik heb ingezonden.
AD.nl

"Edit" WMR redactie heeft met net uitleg gegeven.

Daarin stond inderdaad zijn reactie: "Zo, nou moet ik eerst even plassen...." wat ik erg humoristisch en schattig vond.

Laatste edit 18-09-2013 11:20

@venzje: Misschien kun je daar eens onderzoek naar doen en er dan op promoveren.

@Hart:
in theorie heb je gelijk dat het best nuttig kan zijn als iemand dat grondig onderzoekt en er mogelijk ook nog op promoveert
als 'boerentrien van de wereld' (tegenhanger van 'man van de wereld' ) die een aantal maal lang was opgesloten in een lift van een Bijlmerflat en ook een keer een half uur bekneld zat in een tuinbouwmachine, weet ik zeker dat er een moment komt dat je, ondanks schaamte en de hele rest, niet meer anders kan dan 'de stoffen uit je lichaam te laten lopen'....
- als je dan 'alléén maar' opgesloten zit (is erg genoeg), alleen of met anderen, dan kun je een hoek vaststellen in de ruimte waar je mag 'legen'
- als dit punt is bereikt terwijl je bekneld zit in een machine, dan kan je niets anders doen dan 'het laten lopen waar je bent'

MIJ hebben ze 2006 na een half uur schreeuwen gehoord, toen hebben ze mij op ondeskundige manier bevrijd, vraag niet hoe het met mijn rechterarm gaat (ben gelukkig linkshandig), toen 'de baas' vaststelde dat ik niet bewusteloos raakte en niks had gebroken, toen brulde hij dat ik er maar niet mee naar de dokter moest gaan, aan kneuzingen deden ze toch niks volgens hem
wilde wel heel erg naar de wc toen ik weer los was, en ik ga niet beschrijven wat er toen allemaal uit mijn darmen kwam
mocht de wc-deur niet op slot doen vn de baas, heb dat ding demonstratief open gelaten, nijdig als ik was
toen ik op eigen kracht medische hulp zocht, konden ze niks meer doen (4 uur later dus, kon met mijn rechterarm niet eens de contactsleutel van mijn auto bedienen, deed dat met links toen ik uitstapte)
die anderhalf jaar dat ik nog bij die baas werkte, had ik altijd als ik moest overwerken bij die machine (dan was er niemand anders aanwezig in het bedrijf) mijn mobiel in een broekzak (mocht ik niet bij mij hebben op de werkvloer), om 112 te kunnen bellen, als mijn arm tijdens het overwerken zo bekneld was geraakt, en ze hadden mij pas na een uur of 2 -of nog langer- gevonden, dan had ik die arm niet meer gehad tenslotte

dit avontuur was er mede de oorzaak van dat ik na mijn ontslag (baas bing met pensioen) zo impulsief emigreerde
toen ik in Zweden leerde dat je NOOIT met machines mag werken ls er niemand anders aanwezig is in het bedrijf (schijnt in NL ook zo te zijn, was ik echt een paar dagen 'van de leg'

@Develish: Ik zei ook "relatief makkelijk". Maar ik zou mijn echt waardevolle kostbaarheden niet in een kluis stoppen die in 40 minuten gekraakt kan worden.

botte bijl: en daarvoor hebben we nou de arbeidsinspectie. Nee, ik zie die jongens ook nooit.

botte bijl: Dat is wel een heel heftig verhaal! Vooral die weigering van medische hulp vind ik schokkend!

Achteraf heb je inderdaad geluk gehad dat er uiteindelijk iemand kwam. Ik ken iemand die zo zijn rechterarm echt is kwijtgeraakt. Hij heeft ook een half uur vastgezeten zonder bewusteloos te raken (in een industriële papierpers), terwijl zijn collega's elders aan het pauzeren waren. Zijn arm was niet meer te redden en toen dit kalf verdronken was, heeft men de veiligheidsvoorschriften van de drukkerij aangescherpt. Bovendien is de pers vervangen door een ander systeem.

Laatste edit 19-09-2013 08:37