De met leem bedekte geluidswal tussen Spier en Pesse heeft wel iets weg van hopjesvla. Het is projectleider Jaap van Roon zelf die de vergelijking trekt. De overvloedige regenval van een paar weken geleden heeft de lemen bovenlaag veranderd in een drabbige smurrie die als vanzelf naar beneden is gegleden.
Hopjesvla of plumpudding, het resultaat is een geluidswal waar over een lengte van 3 kilometer flinke gaten zijn geslagen. Niet in de aarden wal zelf die ónder de leem ligt. Die ligt stevig verankerd, maar de bovenlaag had zich nog niet voldoende 'gezet', aldus Jaap van Roon, projectleider van de herinrichting van het Nationaal Park Dwingelderveld.
Tussen mei en september is een laag leem aangebracht van 40 tot 50 centimeter bovenop de geluidswal. De ideale ondergrond voor de ontkieming van heide en grassen die thuishoren in het Dwingelderveld.
Een 'blauwgroene behangerslijm' is eroverheen gelegd, bedoeld om de uitgestrooide zaden vast te houden. Maar ook 'de plaklijm' bleek niet bestand tegen de nattigheid. Foto