De Britse frontsoldaat Henry Tandey heeft aan het eind van de Eerste Wereldoorlog het leven van de toen Beierse infanterist Adolf Hitler gespaard.

Dat staat in een nieuw boek van historicus David Johnson, dat volgende week in het Verenigd Koninkrijk verschijnt. De Morgen schrijft erover.

Het voorval gebeurde bij het stadje Marcoing nabij Cambrai in Noord-Frankrijk op 28 september 1918. De toen 27-jarige Henry Tandey van het Yorkshire Regiment ”Green Howards” bestookte de vijandelijke stellingen. Plotseling liep er een Duitse soldaat in de vuurlinie: vermoeid en gewond: de 29-jarige Adolf Hitler. De mannen keken elkaar in de ogen. Nadat Hitler zijn geweer liet zakken, deed Tandey hetzelfde. Hitler knikte als teken van dank en rende weg.

De waarheid kwam twintig jaar later aan het licht toen Tandey in 1938 telefoon kreeg van de Britse premier Chamberlain. Die had net een ontmoeting met Hitler achter de rug. Die vertelde Chamberlain Tandey te hebben herkend op een schilderij dat een scène uit de Eerste Wereldoorlog uitbeeldde. Op het schilderij stond Henry Tandey afgebeeld terwijl hij een gewonde soldaat op zijn rug droeg. Hitler zou daarbij hebben gezegd: „Deze man had me bijna gedood. Ik dacht dat ik Duitsland nooit zou terugzien.”

Interviews over het voorval gaf Tandey uiterst zelden. Hij gaf wel toe dat hij nooit schoot op gewonde, ongewapende of zich terugtrekkende Duitse soldaten maar er steeds alles aan deed om hen tijdens de strijd te doden.