In Addis Ababa, de hoofdstad van Ethiopië, is een Nederlandse peuterschool per direct gesloten. De school is de afgelopen weken geteisterd door een reusachtige aap. De baviaan gedroeg zich zo agressief dat de schoolleiding niet meer voor de veiligheid van de kinderen in kon staan. Het Nederlandse schooltje, gelegen op het terrein van de Nederlandse ambassade, heeft een gigantische tuin waar ook reuzenschildpad Gijs rondloopt. Het geeft een erg living in Africa gevoel. Maar de baviaan heeft het nu iets té Afrikaans gemaakt. Deze mannetjesaap van wel 1.50 meter groot, en dat is enorm groot, bivakkeerde de afgelopen weken al op het ambassadeterrein en de omliggende wijken. Nadat hij in de buurt een typische Ethiopische injera-oven aan stukken had geslagen, werd duidelijk dat hij niet alleen groot, maar ook agressief was. Over het algemeen zijn apen bang voor volwassenen. Dat ze geen angst hebben voor kinderen bleek toen deze baviaan vorige week uit een boom naast de zandbak van de school naar beneden klom om vervolgens op de peuters af te rennen. De juffen grepen kordaat in en renden met de kinderen in de armen naar binnen. Iedereen was erg geschrokken. Per direct is de school gesloten. Nu moet de aap gevangen worden, zodat de school weer open kan. Maar hoe? De baviaan is al twee keer in de kooi, neergezet als val, geklommen om de bananen te pakken die daar lagen om hem naar binnen te lokken. Helaas bleef door zijn grootte de dichtvallende deur op zijn billen hangen waardoor hij weer kon ontsnappen. Een andere optie is de aap verdoven met een pijl vol verdovingsmiddel. Maar met de grote omvang van het dier kan het wel tien minuten duren voor hij in slaap valt. In die tijd kan de aap terug naar de bossen rennen en zich verstoppen om een paar uur later weer vrolijk wakker te worden. Er zijn meerdere opties doorgenomen, maar tot nu toe is er nog geen manier gevonden om het dier te slim af te zijn. Voorlopig blijven de peuters dus thuis. Balen voor de kinderen en voor de ouders. Maar: safety first. Stel je voor dat er iets met mijn dochter of één van de andere kinderen was gebeurd. Mijn hart slaat om bij het idee. En nu maar hopen dat de ‘stoute aap’, zoals mijn dochter hem noemt, snel gevangen wordt.